Κανένας δεν αγοράζει σπίρτα σήμερον :-(

Φτάσαμε αισίως μερικά βήματα και από το φετινό χριστουγεννιάτικο πανηγυράκι. Ευχές, δώρα (κυρίως δώρα), και χαρούμενες μασκαράτες, από αυτές που νομίζεις ότι έχουν παραγγελθεί εκ των προτέρων για να πλαισιώσουν την περίσταση.

Στο όνομα του Χριστού γίναν τα μεγαλύτερα εγκλήματα. Δεν είναι λοιπόν καθόλου προτότυπη για τα ανθρώπινα δεδομένα η ισοπέδωση της επετείου της γεννησής του.

Κατ εμέ όλα ξεκινάνε από το γεγονός πως η θρησκεία δεν πληρεί πλέον τις προϋποθέσεις για να εντρυφήσει στον άνθρωπο την ελπίδα. Βέβαια, κάθε μέρα που ο ήλιος ανατέλλει θεωρητικά όλα μπορούν να πάνε καλύτερα αλλά πέρα από την ανάγκη του ανθρώπου να μην κατθλίβεται, δεν βλέπω που έχει βάση αυτό. Κάθε μέρα είναι καλή για το καλύτερο και το χειρότερο, επομένως η ελπίδα συμπορεύεται με την απελπισία σε ένα ματς που κανείς δεν ξέρει πότε θα σφυρίξει την λήξη το κοράκι (ο θεός στις διάφορες εκδοχές του, η φύση, το σύμπαν, I don’t know). Αν είσαι σε θέση να το αντιμετωπίσεις με επάρκεια και αξιοπρέπεια τότε η αισιοδοξία είναι απλά το άλλοθι της υπεκφυγής στην αναζήτηση λύσεων.

Όμως, η θρησκεία ως ανθρώπινο κατασκεύασμα θα μπορούσε την διαλεκτική της αγάπης, αν όχι να την επιβάλει, τουλάχιστον να παλεύει κάθε λεπτό και κάθε στιγμή ώστε να την ισχυροποιήσει. Εκεί είναι δυστυχώς που χωλαίνει το πράγμα. Στην κοινωνία της πληροφορίας (ή και της υπερπληροφόρησης) μια ματιά στα ποτισμένα με αίμα κατορθώματα των θρησκειών και κοιτώντας τον καταγάλανο ουρανό η έμφυτη ελπίδα συναντά την έμφυτη απελπισία. Η θρησκεία συνεχίζει να κατέχει την ρυθμιστική και ηθικολογική της αξία, όμως τα ανθρώπινα πεπραγμένα την καθιστούν ολοένα πιο αδύναμη.

Φτάνοντας στα Χριστούγεννα, η αδυναμία είναι περισσότερο από ενοχλητική. Γιόρταζε κόσμε. Επειδή ο γιος του θεανθρώπου έφερε την ελπίδα. Και μαζί κατανάλωσε. Δεν μας έχουν δείξει ακόμα την Παναγία με ένα μπιπερό Κόκα – Καριόλα μέσα στον Αχυρώνα, αλλά είναι δεδομένο πως το παραμύθι του Άη Βασίλη είναι η εκατολογική ονείρωξη κάθε φοιτητή του μάρκετινγκ. Μια κάπα, ένας σάκος, ένας σκούφορς (όχι απαραίτητα κόκκινα – πολύχρωμα όπως πλέον και τα Πασχαλινά αυγά) και από λαγουδάκι του Πλεϊμπόι και Πανάθα μασκότ μέχρι Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών που μοιράζει σοκ και δέος στους κάθε λογής τρομοκράτες. Μόνο ο Μπιν Λάντεν δεν έχει ντυθεί Άη Βασίλης αν και πληρεί κάποιες προϋποθέσεις (σκούφος – μούσι).

Διέξοδος... Καμία. Όλοι είμαστε ενταγμένοι μέσα σε κοινωνικές δομές. Είναι δύσκολο για τον κάθενα να ξεκινήσει την δική του επανάσταση. Όταν είναι Σάββατο βράδυ, λες όλοι είναι έξω (που δεν είναι αλλά η μαζική συσπείρωση των μονάδων επιτυγχάνεται μέσω του μηδενισμού του ατόμου) εγώ γιατί όχι? Θα ταν ποτέ δυνατόν να μείνεις τελείως ανεπηρέαστος από το κλίμα... Μόνο αν ήσουν μοναχός ή αν είχες τσακωθεί με όλο τον κόσμο. Αλλά ακόμα και τότε η φτιασιδωμένη αγάπη θα ξεχειλίσει και θα σε συνεπάρει στην μάζα. Το πλούσιο χριστουγεννιάτικο τραπέζι των φτωχών εργαζομένων του Σκρούτζ ουδείς μας λέει αν εξακολουθεί να είναι πλούσιο και μετά τις γιορτές.

Για αυτό και το Πάσχα και την 25η Μαρτίου και το Halloween και τα χριστούγεννα το μόνο παραμύθι που με συγκινεί είναι το κοριτσάκι με τα σπίρτα.. Ούτε ωραιοποιεί όυτε παραμυθιάζει. Παρά μόνο λέει όλη την γαμημένη αλήθεια. Όσο καλά (ή κακά) και αν πηγαίνουν τα πράγματα για μας πάντα υπάρχουν άνθρωποι που βρίσκονται στο χείλος του γκρεμού. Και η ελπίδα η δικιά μας για την ζωή δεν συναγωνίζεται ούτε στο ελάχιστο την δική τους απελπισία. Και η μόνη λύση είναι να πάψουμε να κοιτάμε την πάρτη μας και να σκύψουμε στους γύρω μας. Και αυτό είναι ένα παραμύθι που διαβάζεται 365 μέρες τον χρόνο.

... "The Christmas lights rose higher and higher, till they looked to her like the stars in the sky. Then she saw a star fall, leaving behind it a bright streak of fire. “Someone is dying,” thought the little girl, for her old grandmother, the only one who had ever loved her, and who was now dead, had told her that when a star falls, a soul was going up to God.

She again rubbed a match on the wall, and the light shone round her; in the brightness stood her old grandmother, clear and shining, yet mild and loving in her appearance. “Grandmother,” cried the little one, “O take me with you; I know you will go away when the match burns out; you will vanish like the warm stove, the roast goose, and the large, glorious Christmas-tree.” And she made haste to light the whole bundle of matches, for she wished to keep her grandmother there. And the matches glowed with a light that was brighter than the noon-day, and her grandmother had never appeared so large or so beautiful. She took the little girl in her arms, and they both flew upwards in brightness and joy far above the earth, where there was neither cold nor hunger nor pain, for they were with God"...

The little match-seller (1846) Hans Kristian Andersen

http://hca.gilead.org.il/li_match.html

Η Ώρα της Nyx

Όταν κάποιος σου λέει τι καλά είναι αυτά που γράφεις δεν θέλεις και πολύ να πιστέψεις (αν είσαι φύσει καχύποπτος ειδικά) ότι ακούς άλλο ένα ωραίο ποίημα.

Αν όμως αυτός ο κάποιος φτάσει στο σημείο να σου εμπιστευτεί είτε τις σκέψεις του είτε έν προκειμένω ένα κειμενό του.... τότε το πράγμα αλλάζει.

Χωρίς πολλές σαλτσες σας παραδίδω στα χέρια της Νyx
--------------------------------------------------------------------

Σίγουρα μίλησες για το θίμα των διαπροσωπικίν σχέσεων κάποια στιγμή στην παρέα σου η ακομα και σε συζητήσεις με μεγαλύτερους σε ηλικία ανθρώπους. Τα σχόλια δεν ήταν και τοσο καλά, άστο μην το ψάχνεις πάνε κατα διαολου, που πήγανε τα χρόνια που γνώριζες το παιδί απο τη γειτονιά σου θα μας πουν οι παλιότεροι.

Αναρωτιόμαστε γιατι συνέβη; ποιοι ειναι οι παράγοντες που κάνουν όλο και πιο δύσκολο να γνωρίσουμε το συνανθρωπό μας, να τον αγαπήσουμε, να μπορέσουμε να μοιραστούμε μαζί του πράγματα. Οι παράγοντες πάρα πολλοί και ο καθένας θα έχει να μας πει σίγουρα πάνω από έναν. Εγώ όμως θέλω να θέσω το εξής συγκεκριμένο ερώτημα.

θα έτυχε να ακούσετε οτι κάποιος φιλος έκανε σχέση με κάποια αλλόδαπη κοπέλα απο Αλβανία, Βουλγαρία κτλ, και χωρίς ο προβληματισμός να εχει βάσεις ρατσισμού η κάτι τέτοιο άκουσα ελληνίδες να ξεστομίζουν με έναν εύλογο αυθορμητισμό, μα καλά χάθηκαν οι Έλληνιδες, μα καλά τι έχουν το μέλι αυτές κι εγώ με τοσα προσόντα δεν μπορώ να βρω εναν άνθρωπο της προκοπής;

Γιατί οι Έλληνες στρεφουν όλο και περισσότερο το ενδιαφέρον τους σε αλλοδαπές κοπέλες παρόλο που λόγω της ελληνικής κοινωνίας όπως είναι διαμορφωμένη σήμερα δεν νιώθουν και τόσο άνετα με αυτό; Στις περισσότερες περιπτώσεις έρχονται σε αντιπαραθέσεις με την οικογενειά τους η τους φίλους τους λόγω της σχέσης τους αυτής. Ενα ερώτημα ειναι γιατί αντιμετωπίζει ετσι η ελληνική κοινωνιά αυτές τις περιπτώσεις, θέμα που θα χρειαστεί πολλες σελιδές......... εδώ όμως θα δώσω την προσωπική μου διαπίστωση και απάντηση στο γιατι στρεφουν οι Έλληνες το ενδιαφερόν τους ολο και περισσότερο σε αλλοδαπές αντί των ελληνίδων.

Μήπως εμείς οι Έλληνίδες κάπου απο την εφηβία μας και μετά αρχάσαμε να παραμυθιαζόμαστε απο τα media και οχι μονο, για το ποιος και τι ειναι ο ιδανικός άνθρωπος για την “κλάση μας”; Ποια ειναι τα πρότυπα ανδρών που πλασάροντε σήμερα στην Ελλάδα; Μήπως είμαστε πολύ απασχολημένες φτιάχνοντας το φανταστικό μας ιδανικό ανδρα βάσει των προτύπων που μας πλασάρανε για να δώσουμε σημασάα στον “Βαγγελη απο τα Πατήσια με το Honda Civic’ που προσπαθεί να μας προσεγγίσει;

Τι όμως έχει σημασία όταν μιλάμε για ανθρώπους ,το περιτύλιγμα η το εσωτερικό;

Μήπως τελικά ξεχάσαμε ποιες ειναι οι ανάγκες μας απο το άλλο φύλλο; Πόσο θα μας κοστίσει εσωτερικά αν ο Βαγγέλης απο τα Πατήσια δεν ειναι ντυμένος γιάπης, δεν ειναι μοντέλο ουτε γυμναστής, δεν εχει ΒMW Z4 δεν ειναι προϊστάμενος σε γνωστή πολυεθνική εταιρία, δεν ειναι μέλος στη Mensa αλλα μας αγαπάει και μας καταλαβαίνει; Άραγε θα μπορούσε να τα έχει ολα αυτα μαζι ενας θνητός; Του δώσαμε την ευκαιρία να τον γνωρίσουμε η είμασταν αρκετά ψωνάρες για να του πούμε γεια γιατι δεν ήταν μέσα στα standards μας και τον απορρίψαμε πριν καν ανοίξει το στόμα του. Καλό θα ηταν λοιπόν την επόμενη φορά που θα μας πει ο φίλος μας ότι έκανε σχέση με μια αλλοδαπή να μην κοιτάξουμε τα καλίγραμμα πόδια της και να πουμε απο μέσα μας οτι ειναι ολες μπαρόβιες και πουτανάκια ουτε να πούμε μα καλά ειναι μαλάκας αλλα να αναρωτηθούμε εγώ πόσο πολύ το έχω καβαλήσει το καλάμι, ο φανταστικός μου εραστής η συνάνθρωπος βρίσκεται κάπου εδώ κοντά σε αυτόν τον πλανήτη ή είναι μόνο ένα προϊόν της δικής μου χολιγουντιανής ταινίας.

Νyx

Ήφαιστος has never been in the fucking fashion

Στο σκοτεινό εργαστήρι του μονάχος ξενυχτά
Ο Ήφαιστος σιδηρουργός σμιλεύει την φωτιά

Του Αχιλλέα τ’άρματα θωρεί με δυσπιστία
Γιατί ως θεός γνωρίζει της μοίρας τα βιβλία

Άραγε που να τριγυρνά τώρα η Αφροδίτη
Σύζυγος που του πέτυχε γυναίκα για το σπίτι

Ο Ήφαιστος δεν γνώριζε τα βάσανα του Ιώβ
Όμως πικρά διδάχτηκε τι είναι tainted love

Ω κούτσαυλε δασύτριχε που ορέγεσαι της ομορφιάς το αμπέλι
Την Αφροδίτη δεν περπάτησες μια νύχτα στον Πετρέλη

Μονάχα λίγα γράμματα, δώρα ευτελή και άνθη
Που ενίοτε σου φόρτωναν και ως δικά σου λάθη

Ήφαιστε μην αγκομαχάς και τράνταζε το αμόνι
Την μοναξιά σου δεν μετρά γιατί δεν έχει μείνει μόνη

Και φυσικά δεν το τολμά γιατί είναι πεπεισμένη
Πως η ρουτίνα είναι σοφή πεπατημένη

Μην την ξεσυνερίζεσαι και μην την καταριέσαι
Γιατί εσύ θ’ αγαπάς και όταν δεν αγαπιέσαι

Άτιτλο

Οι χείμαροι των φύλλων τινάζονται διαρκώς
Ουδείς αναρωτιέται το τι το που και πως

Στους πέντε ανέμους χάνονται μέσα στην ερημιά
Ανθρώπων κοινωνία πατήματα βαριά

Και όπως η έκτη αίσθηση ξυπνάει ξαφνικά
Εκδίκηση σημαίνουν χειμώνα στην καρδιά

Τον ήλιο όταν συνάντησα για πρώτη μου φορά
Δικαίωμα αναζήτησα και γω για την χαρά

Το κόκκινο το στέμμα του φίλησα ταπεινά
Το πάθημα του Σίσσυφου ξέχασα βιαστικά

Την ύβρη επλησίασα ζητώντας λίγο φως
Τα φύλλα κοροιδεύουνε που είμαι πιο ωχρός

Η Καλυψώ πικραίνεται μόνη στην Ωγυγια
Και ο ήλιος πια μου έκαψε τα φύλλα στην καρδιά

Shopping By Night

Ένα απαρχαιωμένο γουόκμαν. Ούτε i-pod ούτε mp3 player χρειάζομαι για το 25λεπτο ταξίδι στο Tesco Εxpress που είναι ανοιχτό επί 24ωρου βάσης. Το κρύο πηχτό. Το μαλλί Γιουλ Μπρύνερ. Ο μπαρμπέρης είχε δεύτερες σκέψεις βλέποντας τον σβέρκο μου αλλά το χαμόγελο μου ήταν αφοπλιστικό. Αποδείχτηκε ότι έχει γυρίσει την Ελλάδα περισσότερο και από μένα. Εκτός της Μακεδονίας. Για αυτό και μου χάρισε το ξύρισμα επειδή του τύπωσα οτιδήποτε βρήκα στο Ίντερνετ για τους δρόμους του κρασιού της Μακεδονίας. Τα σπρώχνω στην Νιούκαστλ. Δεν πρόκειται να χάσω το χρόνο μου ενώ χάνουν ήδη 0-1 από τους Γαλικιανούς της Θέλτα. Ας σερφάρουμε ενω κινεζοκορεατοιαπωνέζομαλαισιανοί κρύβονται στα κουτάκια τους. Είναι νωρίς για τα φαντάσματα. Αλλά δεν είναι αργά για την αναζήτηση τροφής. Είτε υλικής είτε πνευματικής.

Μια προσπάθεια ακόμα και την άκρη θα την βρω
Βλέπεις έμαθα να θέλω και να κάνω ότι μπορώ
Να τελειώσω όλα εκείνα που στερούνται την καρδιά μου
Την γαλήνη την αγάπη και την ποθητή Χαρά μου (Goin’ Through)

Κλειδώνω. Καταιιβένω τα σκαλιά. Το κλασικό αμπέχωνο που το φερμούαρ έχει χαλάσει εδώ και χρόνια κλείνει με την ίδια η και μεγαλύτερη άνεση. Τόσο που τα πραγματικά φερμουάρ μου δημιουργούν πλέον κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις. Ένας υπολογιστής δίνει έντονες φωτορυθμικές αντιθέσεις σε ένα ακόμα παγωμένο δωμάτιο. Κάνω να πάρω μάτι. Και καταλήγω voyeur. Κάποιος βλέπει τσόντα και έχει ξεχάσει να κλείσει τις κουρτίνες. Η τσόντα φαίνεται να έχει υπόθεση αλλά η κυρία θέλει μπουλκουμέ. Κάτι πόδια καλύπτουν την οθόνη. Στην οθόνη είναι ακόμα στα προκαταρκτικά και ο άλλος ολοκλήρωσε ήδη. Πρόωρη εκσπερμάτωση χωρίς σύντροφο. Αυτό λέγεται Interactive TV. Ένας Ιρανός έχει κρεμάσει την Αστερόεσσα μέσα στο δωματιό του και έχει το θράσος να αφήνει τις κουρτίνες ανοιχτές. Φύγε από το τρελλαδικο ρεεεεεεεεεεεεεεεεεε.

Κάποιος εκεί στο βάθος υποστηρίζει με πάθος
Πως είμαι λάθος και όλα τριγύρω μου φαίνονται σαν τάφος
Χωμένος στην αρένα παλεύω τον εαυτό μου
Νιώθω σαν να μην είναι το μυαλό μου δικό μου....
Πρέπει να μιλήσω να τον αφήσω άφωνο
Για όλα τα χρονιά που παραμένω σταθερός σε οτί επιλέγω,
Σε ότι πιστεύω χωρίς να ξεφεύγω
Ποτέ δεν ντράπηκα για κείνο που θέλα να γίνω
Ξερώ να κρίνω και αυτό που είμαι αυτό θα μείνω....
Μην φοβάσαι φτάνει μόνο αληθινός να ξέρεις να σαι
Μην φοβάσαι φτάνει μόνο να μην κοιμάσαι.(Terror-X-Crew)

Τα μονοπάτια είναι γεμάτα φύλλα. Άπειρα φύλλα. Τα σέρνεις στο περασμά σου και μια θαλασσινή αύρα κυματίζει στο μυαλό σου. Είναι ο ίδιος ήχος, η ίδια αίσθηση... Ναι ξέρω... Δεν είναι το ηλιόλουστο Αιγαίο, δεν είναι ο άπλετος και άπλυτος χαβαλές, δεν είναι η συσσωρευμένη οσμή κακής ποιότητας κάνναβης στον αέρα.... Είναι κάτι πολύ ανώτερο. Ειναι ΠΥΚΝΟΣ–ΠΑΓΩΜΕΝΟΣ–ΚΑΘΑΡΟΣ αέρας. Κάτι που οι καθοδηγημένοι εγκέφαλοι δεν διαθέτουν το capacity για να εκτιμήσουν. Ερημιά. Κανένας φόβος. Όχι επειδή όλα παρακολουθούνται. Αλλά επειδή δεν έχει να χαθεί τίποτα. Κοπιάστε αν θέλετε αλλά φροντίστε να έχετε και κουμπαρά μαζί σας. Τα κέρματα είναι πολλά και μικρής αξίας. Ικανά να εκνευρίσουν τον φουρτουνιασμένο μεθύστακα που δεν μπορεί να χωνέψει ότι το μεγαλύτερο τουρνουά Κρίκετ (The Ashes) μεταδίδεται μόνο από το Skysports. Στο πεζοδρόμιο της λεωφόρου τα πατημένα φύλλα έχουν γίνει λάσπη. Σκέφτομαι να αλλά ξω μονοπάτι. Αλλά ένας ποδηλάτης σπινάρει μέσα στις λάσπες και συνεχίζει απτόητος. Σε ακολουθώ άγνωστε συνοδοιπόρε...

Από σένα πια τίποτα δεν περιμένω
Ούτε από τους γνωστούς σου – τους κολλητούς σου
Τα ζόμπι σου τους ζωντανούς νεκρούς σου
Δεν παρασύρομαι από αυτές τις κότες
Να ξεφύγω θέλω ανοίξτε τις πόρτες (TXC)

Στο σταθμό του τρένου ησυχία. Λίγοι έρχονται και ακόμα λιγότεροι φεύγουν. Τα computer labs ανοιχτά μέχρι τις 01.00. Το τελευταίο καταφύγιο των φτωχών και των μοναχικών. Cosy ατμόσφαιρα. Συνεχίζω την κατηφόρα. Παρέες τελειώσαν το μεθύσι στο Selly Oak. Αθυροστομούν μεγαλοφώνως. Δικά μου άτομα. Τα χρώματα αλλάζουν. Για τα επόμενα 5 λεπτά πρέπει να ψιλοπροσέχουμε γιατί μπαίνουμε στο περίεργο κομμάτι. Πάλι πυροτεχνήματα στον ορίζοντα. Κάποιος δράκος στο Βιετνάμ ή στην Καμπότζη θα έφαγε πριν αιώνες κάποια κακό ξωτικό και πρέπει να μας τα ζαλίζουν αιώνες μετά... Το Tesco Express ξεπροβάλλει σαν την ό(ρ)αση. Ο ασφαλής μεταμοντέρνος καταναλωτικός (και ήδη Χριστουγεννιάτικος γαμώ το μουνί μου) παράδεισος με περιμένει για να βρω κάποια πυροβολημένη που είχε πρόβλημα στην αριθμητική στο παρθεναγωγείο και θα μπερδευτεί με τα ψιλά. Φτου ξελευτερία δηλαδή... Ερώτηση: Πως γίνεται το 80% της παραγωγής ηρωίνης παγκοσμίως να παρασκευάζεται στο κατεχόμενο από αποικ... εεε συγνώμη καλά-αγνά και ηθικοχριστιανικά αγγλοαμερικανικά στρατεύματα Αφγανιστάν??? Όλοι μές το Tesco ειμάστε ταύλα – πωπω καύλα πωπω καύαυλα...

Οι μαλάκες πέφτουν απ’ τον θρόνο και τσακίζονται
Και ειν’ η στιγμή που αρχίζουνε να βγαίνουνε να εμφανίζονται
Όσοι κάτω μ’ έναν έναν να γνωρίζονται
Και κάποιοι άλλοι να ζορίζονται
Όλοι αυτοί που σαμποτάρανε – σνομπάρανε - θάβανε – βρίζανε
Τώρα το βουλώνουνε επειδή κολώνουνε
Και προσπαθούνε να συμμαχήσουνε
Μα εγώ απλώς αφήνω το ρυθμό να τους χτυπήσει
Δεν είχανε κατανοήσεί ότι αυτό που είναι προωρισμένο
Για να προχωρήσει ίσως να καθυστερήσει
Μα κανένας δεν μπορεί για πάντα κάτω να το κρατησει (TXC)

Το ταξίδι έχει σημασία. Ο προορισμός ποτέ. Δεν θα κάνω διαφήμιση αναφέροντας 2-3 φορές ακόμα τους κολοσσούς του λιανικού εμπορίου. Χαχαχα. Η Νιούκαστλ το γύρισε. ΤΑ φαντάσματα του William Hill και του Ασημάκη Φωτήλα είναι πάντα δίπλα μου και τα ευγνομονώ. Όπως και τον Ευθύμη, τον Αρτέμη και τον DJ Alex που η μουσική τους είναι παντοτινή πηγή intrinsic δύναμης.

Η φάρμα των ζώων

Πηγαίνετε στο google.gr, βάλτε το λήμα "γουρούνια" και πατήστε το button αισθάνομαι τυχερός.

Και καλή σας μέρα...

Απόψε ας το χοντρύνουμε...

Όταν επί 3 ώρες λογομαχείς στο MSN για ένα φιλοσοφικό ζήτημα και όταν είσαι συναισθηματικά κενός δεν έχεις άλλη επιλογή. Το γλωσσικό μαστίγωμα του προσωπικού blog είναι η μόνη λύση. I have also begun considering some alternative options αλλά δεν σκοπεύω να πέσω σε παγίδες που όσοι δεν είδαν την φάκα πρέπει να είχαν τριπλάσια μυωπία από την δική μου.
==================================================
Το προπέρυσινο Σεπτέμβρη γνώρισα μια γυναίκα που ερωτεύτηκα παράφορα. Με έχει απορρίψει επανειλλημένα. Και ωωω μην το ξεχάσω. Την πρώτη φορά που της ζήτησα μου είπε ότι ελάχιστο καιρό πριν άρχισε να παίζει κάτι άλλο.... Εγώ δεν άκουσα. Γράμματα, ποιήματα, δώρα (χέστα αυτά) για να λάβω την επιτομή των Simon & Garfunkel.

The sound of the god damn fucking silence.

Είναι αδύνατο να την ξεχάσω.

Εφαρμόζω τεχνικές υψηλού επιπέδου. Ούτε η υποτίμηση του εαυτού μου («ε που πας ρε κακομοίρη») ούτε η ανατίμηση («ποιος την γαμάει μωρέ – εσύ έχεις όποια θες) βοηθάνε. Είμαι υποχρεωμένος να κρύβομαι από τους φίλους μου γιατί πλέον ντρέπομαι. Μόνο ένας ξέρει τα πάντα.
====================================================
Πριν χρόνια αδελφικός φίλος μου συνέστησε ένα κολλητό του χρόνια μεγαλύτερο από μένα και με ίδια οπαδικά συναισθήματα. Δεθήκαμε πολύ όχι μόνο μέσω του γηπέδου αλλά και γιατί είναι τύπος που δεν θα πει ποτέ κάτι από πίσω σου. Είναι ντόμπρος. Δεν σημαίνει ότι δεν έχει ελαττώματα. Αλλά τα προτερήματα του είναι πολύ σημαντικότερα (ευτυχώς όσο πιθανό είναι να διαβάσει τα παρακάτω άλλο τόσο πιθανό είναι να πραγματοποιήσω το ονειρό μου). Κατέληξα να γίνω κουμπάρος του.

Έχει μια λαϊκή παιδεία αλλά και σοφία σε ορισμένα θέματα. Αλλά σε θέματα ερωτικής φύσης είναι ο γαμίκος ο παλιός. Καμακοφάσεις (αν και δυσκολεύομαι να τον φανταστώ γιατί με πιάνουν τα γέλια) και ένας υπερφίαλος (αλλά όχι κακοήθης) φαλοκρατισμός. Από τότε που ήρθα Αγγλία μιλάμε σπάνια όσο είμαι εδώ αλλά όποτε ακόμα και στην Αθήνα να είμαστε η 2η - 3η ερώτηση ειναι κάπως έτσι...

Τι έγινε γαμήσαμε???? (ορθά κοφτά)

Καλές οι Αγγλίδες??? (με συνωμοτικό χαμογελάκι)

Για λέγε τι είχαμε φέτος??? (μεγάλες στιγμές δηλαδη)

Μάλλον έχει καταλάβει ότι δεν το πάω σούπερ το γράμμα και ένα πατρικό, αδελφικό, ή φιλικό φίλτρο τον υποχρεώνει να ψάξει το ζήτημα. Μια φορά του είπα μια ιστορία που με απογοήτευσε που έδειξε να την πιστεύει γιατί ήταν τελείως γελοία για τα δεδομένα μου. Anyway. Δεν έχει νόημα Π.Χ να του μιλήσω για το προβλημά μου. Η λογική του είναι ότι κινείται τον παίρνει οπότε....

Απλά την τελευταία φορά είδα μια λανθάνουσα αγωνία στο μάτι του... Ήρθε η ώρα να του δώσω αυτό που θέλει. Μεγάλε εδώ είμαστε. Γνώρισα μια ψώλα και την πήρα μόνο απο το λοκό. Ούρλιαζε η σκύλα αλλά δεν μάσησα. Μια ζωή Λουίτζι Πιραντέλλο μέχρι την πρώτη θαφτιά...
==============================================
Ποιος κανονίζει την κοινή λογική? Κάποιοι επιστημονικοί κανόνες της βιολογίας ή της φυσικής ή κάποιας άλλης θετικής επιστήμης??? Ή ακριβώς επειδή μιλάμε για κάτι το ανθρώπινο το να αναζητάμε (και πόσο μάλλον να ισχυριζόμαστε ότι κατέχουμε) την κοινη λογική είναι μάταιο. Πίστευα για χρόνια στην κοινή λογική. Όχι πλέον.

Είναι καθαρά προϊόν κοινωνικών διεργασιών. Και οι κοινωνίες δεν διαφέρουν μόνο σε επίπέδο γεωγραφικό ή πολιτιστικό? Οι αξίες του κάθε ατόμου, άρα και τα αισθητήρια όργανα του που ερμηνεύουν τις διάφορες καταστάσεις για να φτάσουν σε μια κοινή λογική, είναι διαφορετικές για όλους. Άρα η χαωτική διάσταση των κοινωνικών επιστημών που μελετάω μου έχει δημιουργήσει ένα καρούμπαλο στον αριστερό εγκέφαλο. Έτσι και αλλιώς, ο δεξιός έχει πέσει σε κατάθλιψη από τον περασμένο Δεκέμβρη που έκλαιγα ακούγωντας το nights in white satin…

Gazing at people,
Some hand in hand,
Just what Im going thruThey can understand.
Some try to tell me
Thoughts they cannot defend,
Just what you want to be
You will be in the end, (MOODY BLUES)
=============================================
ΟΜΩΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΝΟΧΛΗΤΙΚΟΥΣ ΚΟΥΤΣΟΜΠΟΛΗΔΕΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΑΛΛΗ ΣΥΝΤΑΓΗ
==============================================
So they always keep askin the same fuckin questions
What school did I go toWhat hood I grew up in
The why the who what when and where and the how
Till i'm grabbin my hair and i'm tearin it out

Cause I am whatever you say I am
If I wasn't then why would I say I am
In the paper the news every day I am
Radio won't even play my jams
I dont know it's just the way I am (EMINEM)

Καλπάζωντας στους Ουρανούς

OLALLA MARANON, A FORMER NEIGHBOUR IN MADRID
Although he was a famous footballer he seemed very normal compared to today's modern stars. He lived in a modest flat below ours and was very generous. He often brought home footballs from training for the kids in the block to play with.
BBC OBITUARY

Εδώ Πολυτ... Σόρι. Εδώ Λευκός Οίκος

Το να θέλει κανείς να πιστεύει ότι τις χούντες τις ρίχνουν οι αντιστασιακοί είναι θεμιτό όταν είσαι μικρούλης. Το να μεγαλώνεις όμως και να συνεχίζεις να διατρανώνεις τις ίδιες μπουρδολογίες όταν είσαι μεγάλος είναι ασυγχώρητο. Ή απλά ύποπτο.

Η ιστορία αυτού του πλανήτη δεν γράφεται εδώ και αιώνες εντός των ελληνικών συνόρων. Ίσως να είναι διεθνής συνωμοσία αλλά ούτε η επανάσταση του 1821 εντάσσεται στα μεγάλα Ευρωπαικά γεγονότα του 19ου αιώνα ούτε η αντίσταση στα Αλβανικά βουνά καταλαμβάνει περισσότερες από 2-3 παραγράφους στις επισκοπίσεις του Β Παγκοσμίου. Ο Τσόρτσιλ μπορεί να είπε ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες αλλά αν και εγώ σημείωνα κάθε μαλακία που θα ήθελα να πω σε μια κοπέλα για να την πείσω για τις αγνές μου προθέσεις τότε τύφλα να χε ο Όσκαρ Ουάιλντ. Και τουλάχιστον οι δικές μου προθέσεις μέχρι εναποδείξεως του εναντίον είναι αγνές. Αντίθετα, τα επιτελεία του Τσόρτσιλ βίασαν για τα καλά την καλή κοπέλα Ελλάδα στην συνέχεια. Μια ζωή μεγάλωνα με την πεποίθηση ότι για 2 βδομάδες στην Κρήτη καθυστέρησε και εν τέλει απέτυχε η επιχείρηση Μπαρμπαρόσα.... Ναι όλοι οι αλκοολικοί Άγγλοι για αυτό πάνε στα Μάλια και στην Χερσόνησο τα καλοκαίρια για να αποτίσουν φόρο τιμής και όχι για τους διαγωνισμούς πεολιχείας πάνω στις μπάρες

Η χούντα όπως και το 60% των δικτατορικών καθεστώτων στην περίοδο του Ψυχρού Πολέμου κανονίζονταν από τον αγαπητό Χένρι. Τα υπόλοιπα τα υποκινούσε το Σύμφωνο της Βαρσοβίας αλλά μάλλον αυτό δεν είναι και πολύ εύηχο για τους αριστερολάγνους. Έτσι και αλλιώς δεν έχει καμία σημασία.

Το πολυτεχνείο ζει... Ναι βέβαια. Το πολυτεχνείο έριξε την Χούντα άρα λογικά θα έριξε και τον έλεγχο των ΗΠΑ στην χώρα. Ναι βέβαια. Οι σημερινοί διαδηλωτές φωνάζουν ότι τα ευρύτερα αγωνιστικά αιτήματα του Πολυτεχνείου είναι ακόμα επίκαιρα... Αλλά παρόλα αυτά 2 κόμματα κυβερνάνε την χώρα με νόμιμες εκλογικές διαδικασίες. Τα οποία είναι μάλλον αντιαμερικάνικα και τα οποία συσπειρώνους τις εργατικές συνομοσπονδίες των σημερινών διαδηλωτών. Άρα τα επίκαιρα αιτήματα παραμένουν επίκαιρα μάλλον επειδή από τον πολύ Αντιαμερικανισμό και τον υγιή σοσιαλισμό έχουμε φτάσει σε ένα ανώτερο επίπεδο που φταίνε τα Αντιαμερικανικά κόμματα... Ναι βέβαια. Για αυτό ακόμα και οι παλιοί αγωνιστές υιοθετούν ένα μοντέλο πιο Αμερικανικό ώστε (λέω εγώ τώρα) να χτυπήσουν το σύστημα εκ των έσω. Αν δεν βιώσεις τις υλικές απολαύσεις του συστήματος δεν θα μάθεις ποτέ πως να το σαμποτάρεις.

ΦΥΛΑΞΟΥ ΓΗ ΦΥΛΑΞΟΥ ΚΟΣΜΕ. ΔΕΝ ΔΩΣΑΜΕ ΜΟΝΟ ΤΑ ΦΩΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ. ΔΕΝ ΜΕΤΑΔΩΣΑΜΕ ΜΟΝΟ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ. ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΑΜΕ ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΒΟΗΘΕΙΑ ΜΟΝΟ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ (ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΑΝ ΤΟ ΝΑΥΑΡΙΝΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΞΕΡΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΛΙΓΟΙ - ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΙΛΑΩ ΓΙΑ ΜΕΛΕΤΗΤΕΣ), ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΟΝΟ ΟΙ ΑΠΟΛΥΤΟΙ ΚΑΤΟΧΟΙ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ΙΔΕΩΔΟΥΣ... ΦΥΛΑΞΟΥ ΚΟΣΜΕ

ΘΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΦΩΤΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ-ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΚ ΤΩΝ ΕΣΩ... Ε ΜΑ ΤΟΝ ΤΟΥΤΑΤΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΜΠΕΛΕΝΟΣ ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ... ΠΑΩ ΝΑ ΠΑΡΩ ΠΡΟΜΗΘΕΙΕΣ ΠΡΙΝ ΚΛΕΙΣΤΩ ΣΤΟ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ. ΑΡΧΑΙΟ ΠΝΕΥΜΑ ΑΘΑΝΑΤΟ... ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ

Υ.Γ: 7.500 ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΙ... Ω ΤΙ ΩΡΑΙΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΠΟΥ ΗΡΘΑ ΓΙΑ ΝΑ ΖΗΣΩ. ΠΗΓΑΙΝΕΤΕ ΓΙΑ ΚΑΝΑ ΦΡΑΠΟΓΑΛΟ ΜΕ ΤΑ ΑΝΤΙΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΑ ΡΟΥΧΑ ΚΑΙ ΚΙΝΗΤΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ ΣΑΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΠΡΕΣΒΕΙΑ. ΚΑΙ ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ ΤΟ ΚΑΝΕΤΕ ΓΙΑΤΙ ΕΙΣΤΕ ΑΝΤΙΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ

Πως τον λεν, πως τον λεν τον ποταμό....

Johann Wittmer,1833, View of Athens from the Ilissos river

Μουσείο Μπενάκη

Ακόμα και αν εκεί κάπου έπεφτε το παλιό Club 22, ο ιστορικός του μέλλοντος θα έχει και άλλα πράγματα να σκεφτεί πέραν της Αμερικανόφερτης κουλτούρας. Που καλή είναι ενίοτε, απλά εξελίσσεται σε συνειδησιακή παρτόλα που δεν γουστάρει τον ανταγωνισμό και ιδιαίτερα την τοπική παράδοση.

Ο Ιλισσος και η κλασική πορεία των Παναθηναίων ίσως αποτελέσουν τα επόμενα τμήματα των ενοποιημένων αρχαιολογικών χώρων της Αθήνας, αν και αυτό μου φαίνεται υπερβολικά φιλόδοξο. Όμως επιτέλους κάποιοι αντιλήφθηκαν τι σημαίνει να περισώνεις την κληρονομιά σου. Το νέο μουσείο της Ακρόπολης ίσως ξαναδώσει σε αυτή την πόλη μια σύνδεση με το παρελθόν της αλλά και μια γέφυρα για το μέλλον της. Και αν είναι τόσο προηγμένο όπως διατείνονται, χαλάλι την υπομονή μας ...

Δυστυχώς έτσι μας μάθαν να λέμε στην Ψωροκώσταινα όταν κάτι παίρνει χρόνια να ολοκληρωθεί και κοστίζει τριπλάσια του κανονικού προϋπολογισμού είτε είναι ένα άχρηστο γήπεδο Μπέιζμπολ στο Ελληνικό, είτε το υπερσύγχρονο ποδηλατοδρόμιο στο ΟΑΚΑ που χρησιμοποιείται 5 μέρες τον χρόνο - είτε είτε είτε... Δεν πειράζει... Οι πολιτικοί σωτήρες της μεταπολιτευτικής Ελλάδας υποθήκευσαν το μέλλον της αλλά ντάξει μωρέ... Τα γραμμάτια για την πατρίδα χρονολογούνται από τότε ακόμα που οι περίοικοι της υδρογραφίας κάθονταν στην τότε εξοχή αναρωτιόμενοι γιατί το Αγγλικό δάνειο κατασπαταλήθηκε σε Ουάσιγκτον και Νέα Υόρκη για πολεμικά (τρόπος του λέγειν) πλοία κατά την διάρκεια του αγώνα που δεν έφτασαν ποτέ...

Ας ελπίσουμε τα πλοία να μην συνάντησαν πρόωρα το κουφάρι του Τιτανικού (τον θυμάστε ρε τώρα που έσβησε η μπίχλα ρομαντική ιστορία του ή τον ξεχάσατε όπως σε λίγο και την Βουλγάρα???), πράγμα δύσκολο καθώς αυτός ναυάγησε 79 χρόνια μετά αλλά που με την αναστάτωση που θα προκάλεσε στον Ατλαντικό, μπορεί να έφερε και κανά υπόγειο ρευματάκι στον Ιλισσό... Αν δεν τον είχαν μπαζώσει κατά την διάρκεια των Βαλκανικών (Πολέμων όχι αγώνων ποδηλασίας που κάθε 2 χρόνια δίνουν νόημα στους φόρους του μ.....α πολίτη, που στην Αθήνα ειδικά έχει το ποδήλατο ως τρόπο ζωής) με τίποτα βουλγάρες για εκφοβισμό προς τους τότε εχθρούς...

Ποιητικής θαλασσινής οδύσσειας το ανάγνωσμα...

Και Ελληνικής αρχέγονης ρεμούλας...

Προσεχώς Βουλγάρες (Update 1)

Αυτό έλεγε η προφητική ταμπέλα κάπου στην Ελληνική Μακεδονία όταν οι ήρωες της ταινίας "Βαλκανιζατέρ" ξεκίναγαν το οδοιπορικό τους προς την Ανατολική και Κεντρική Ευρώπη.

Χρόνια μετά, 2 τινά υπάρχουν. Η Μακεδονία δεν είναι μόνο Ελληνική. Και οι Βουλγάρες ήρθαν.

Άλλες για να βρουν άλλες συντρόφισες στα κόκκινα φανάρια της Φυλής. Άλλες για να κρατήσουν συντροφιά σε μοναχικούς και ξεχασμένους ανθρώπους σε αφιλόξενα κωλόμπαρα. Και άλλες σαν παιδιά ενός κατώτερου θεού για να μεγαλώσουν τα παιδιά τους και να πάρουν το μερτικό στην ζωή.

--------------------------------------------------------
Τυπικό επαρχιακό χωριό: Ο εκμοντερνισμός δεν ήρθε μέσω μια κοινοτικής βιβλιοθήκης ή μέσω ενός θερινού σινεμά. Έφτασε μέσω της τηλεόρασης που αν δεν ξέρεις και πολλά μπορεί να σε πείσει ότι η Τατιάνα είναι κοινωνιολόγος και ο Γεωργίου οδοντίατρος. Λίγο Mad, λίγες ειδήσεις και λίγο σοφτ πορνό (εκτός αν είσαι προύχοντας με καλωδιακή) και συμμετέχεις και συ (ισότιμα) στην πολιτιστική παγκοσμιοποίηση.

Συγκεκριμένα σήριαλ στην τηλεόραση σου διδάσκουν ότι το σεξ είναι κάτι πολύ εύκολο στις μέρες μας. Και η γυναίκα είναι πολύ πρόθυμη (η πολύ ψώλα ενίοτε) για να ικανοποιήσει κάθε φαντασίωση. Αν μάλιστα υπάρχουν και στοιχεία που την κατατάσσουν σε ένα κατώτερο κοινωνικό στρώμα (εθνότητα, χρώμα) τότε το γαμήσι των πληβείων μπορεί να πάρει και την μορφή παρτούζας. Δεν βαριέσαι. Όταν παντρευτούμε θα είμαστε τύποι και υπογραμμοί. Άλλωστε γιατί ο πατέρας μας πίπωνε την οικιακή βοηθό στα παρτέρια και η μάνα κρυφοκοίταγε τον καλλίγραμο αλβανό εργάτη και όχι τις πατσές (του ίδιου) πατέρα????
-----------------------------------------------------
Σχολείο επαρχιακό: Ύπολογιστές, εργαστήρια φυσικής & χημείας, γήπεδα ποδοσφαίρου, μπάντμπιντον, τάεκ βοντο, υπηρεσίες στήριξης των παιδιών και του πουλιού το γάλα. Σχολικός Επαγγελματικός Προσανατολισμός. Σεμινάρια σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης 2 φορές τον χρόνο. Και δωρεάν παροχη προφυλακτικών για αποφυγή της όποιας ντροπής (καθώς ή περιπτερού στην κεντρική πλατεία του χωριού έχει να δει χαρά στα σκέλια της από την ανατίναξη της γέφυρας του γοργοποτάμου ή μήπως του London Bridge και κοιτάει με μίσος όποιον οραματίζεται το σεξ (ασφαλές ή μη).
------------------------------------------------------
Παρέα: Ομάδα ατόμων με αρκετές κοινές καταβολές και βιώματα - που αν σε ένα μικροαστικό περιβάλλον ξεπερνάνε την πλήξη με ανεπάλληλους ηδονιστικούς καφέδες - σε ένα μικροχωριανό περιβάλλον τραβάνε μαλακία 5 φορές την ημέρα. Ένας συνήθως είναι λιγότερο ζώο από τους υπόλοιπους. Αλλά εξίσου δειλός. Ανίκανος να ορθώσει το αναστημά του ακολουθεί την μαλακία των υπολόίπων γιατί δεν πρέπει να τον απορρίψουν. Αν τυχόν τα έχει και με μια ομορφούλα βουλγάρα... Ίσως πρέπει να την μοιραστεί μαζί τους....
------------------------------------------------------
Βιασμός: Πράξη καταγράψιμη σε κινητό τηλέφωνο από κάποιο πυροβολημένο κοράσιο (της λαμπρής ελληνικής φυλής). Λογικά καταγράφει το γεγονός από φόβο μήπως δεν μάθει ποτέ πως είναι να τον τρως (ο τοπικός μπουκ την παίζει 1.33 να πάρει την θέση της περιπτερού του χωριού σε μια δεκαετία). Ο άνθρωπος δεν πέθανε μέσα της γιατί απλά δεν είχε γεννηθεί ποτέ. Η παρέα τελείωνει. Τα ευαίσθητα ζώα αναρωτιούνται μήπως το χόντρυναν λίγο. Τα εντελώς καμμένα θα έχουν να λένε μια ιστορία στα εγγόνια τους. Η ζωή θα επιβραβεύσει περισσότερο την δεύτερη κατηγορία.... Η Βουλγάρα? Καλά αυτή δεν είναι θύμα. Είναι θύτης. Στην πυρά στην πυρά....
------------------------------------------------------
Κοινωνία: Το σύνολο των ζώων που λέγονται άνθρωποι. Αναστατωμένοι τοπικοί παράγοντες, Πολιτική σπέκουλα, ακαδημαικοί με βαρυσήμαντα κοινωνικά άρθρα, πεσωπιάστηδες δημοσιογράφοι, και αγανακτισμένοι ιερείς. Ζώα πολύ πιο κτηνώδη από έναν πεινασμένο κροταλία. Και μια ευαισθησία που δεν κρατάει ούτε 10 μέρες. Μέχρι το επόμενο θύμα που γεννιέται θύτης χωρίς ποτέ να μάθει το γιατί...
------------------------------------------------------
ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ: Η ΚΟΠΕΛΑ ΑΠΟΒΑΛΛΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΕΠΕΙΔΗ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ ΣΤΗΝ ΤΟΥΑΛΛΕΤΑ... Ε ΡΕ ΚΟΣΜΟΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΒΛΗΘΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΕΙ ΦΥΛΑΚΗ... ΤΟ ΧΑΜΟΥΡΕΜΑ Η ΤΟ ΝΑ ΜΟΥ ΠΙΑΣΕΙ ΤΟΝ ΚΩΛΟ ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΞΙΣΣΩΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΝΑ ΜΕ ΒΙΑΣΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΜΟΥ ΒΓΑΛΟΥΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΡΕΤΣΙΝΙΑ ΟΤΙ ΓΟΥΣΤΑΡΑ ΚΙΟΛΑΣ...

ΑΛΛΑ ΑΝ ΔΕΝ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΙ ΝΑ ΥΠΟΒΑΛΕΤΕ ΤΑ ΠΑΡΑΠΟΝΑ ΣΑΣ ΣΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ.

ΤΙ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΤΙ ΣΟΥ ΚΑΝΩ ΚΑΤΣΕ ΝΑ ΣΤΗΝ ΥΠΟΒΑΛΩ.

ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΠΟΥ ΚΑΤΕΒΗΚΑΝ ΣΕ ΑΠΕΡΓΙΑ ΑΡΑΓΕ???

ΣΙΧΑΜΑΤΑ... ΟΙ ΕΡΙΝΥΕΣ ΘΑ ΣΑΣ ΚΥΝΗΓΑΝΕ ΑΙΩΝΙΑ
=========================================

Δεν είναι βεβιασμένη η αντίδραση. Ας αποδειχθεί ότι η κοπέλα είναι φαντασιόπληκτη και εδώ είμαστε να αποδώσουμε τα του Καίσαρως τω Καίσαρει...

Ακόμα όμως και αν αυτή η ιστορία είναι αποτέλεσμα μυθοπλασίας, δεν αλλάζει τίποτα ότι η ελληνική κοινωνία έχει πάρει μαζεμένα Λεξοτανίλ. Προτιμώ την χυδαιολογία γιατί τά άρθρα κοινωνιολόγων που αναλύουν μέσα από ένα ουδέτερο πρίσμα το γεγονός, αναλύουν την κοινωνία σαν μια αγέλη ποντικών σε εργαστηριακά πειράματα. Το ποστ αυτό δεν έγινε για να προβληματίσω κανένα. Παπάρια.... Ποιος να προβληματιστεί??? Τον γαύρο να κερδίσουμε την Κυριακή και του Μουνιόθ το γάλα....

Το ποστ αυτό έγινε για τον ίδιο λόγο που έγιναν και τα προηγούμενα...

Γιατί η ένοχη αποστροφή του βλέμματος έπαψε να αποτελεί προσωπική επιλογή εδώ και καιρό.

Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Αρχιεπίσκοπος, μόνο ο Γκάλης, ο Γιαννάκης και τα άλλα παιδιά δεν έχουν παρελάσει ακόμα....

Ουόλτ με Λένε και τα Παιδάκια Κλαίνε

Όταν στις 22 Νοεμβρίου 1963 ο Ουόλτ Ντίσευ πέταγε μαζί με τους συμβουλατορές του πάνω από μια τεράστια ανεκμεττάλευτη έκταση στο Ορλάντο της Φλόριντα, ο δαιμόνιος εγκεφαλός του είχε ήδη καταστρώσει ένα σατανικό σχέδιο που θα του εξασφάλιζε ες αεί υστεροφημία και θα καθιστούσε τον Μίκυ, τον Ντόναλντ και την παρέα τους παντοδύναμα σύμβολα σε κοινωνικό, οικονομικό και επομένως και πολιτικό επίπεδο. Εκ πρώτης όψεως το τοπίο δεν είχε τίποτα το ελκυστικό. Μόνο 2 μακρόσυρτοι λεωφόροι σταύρωναν την αχανή πεδιάδα αλλά στο μυαλό του Ντίσνευ είχε ήδη στηθεί κάτι παραπάνω από την μακέτα της σημερινής Ντίσνεϋλαντ... Οι 2 αυτοί λεωφόροι του έλυναν τα χέρια για την προσβασιμότητα...

Ποιος Ροκφέλερ και ιστορίες... Το Αμερικάνικο όνειρο ενσαρκώνεται μέσα από αυτό τον άνθρωπο που αν και δεν πρόλαβε να δει την Ντίσνεϋλαντ σε λειτουργία, εντούτοις άφησε το στίγμα του με τέτοιο τρόπο που είναι αμφίβολο αν ποτέ θα ξεθωριάσει. Μετά από εκείνη την αεροβόλτα, και ενώ η υπόλοιπη Αμερική αναρωτιόταν ποιος ήταν ο Λι Χάρβει Όσβαλντ που λίγες ώρες νωρίτερα δολοφονούσε τον εραστή της Μαίριλυν Μονρόε και άνθρωπο που δεν είχε όρεξη να θυσιάσει τον πλανήτη στο όνομα του Μακαρθισμού, ο Ντίσνευ αγόραζε μέσω της μητρικής Walt Disney World και διαφόρων θυγατρικών της μια έκταση διπλάσια του Μανχάτταν και αποφάσιζε την πραγματοποίηση μιας επένδυσης 600 εκατομμυρίων δολλαρίων...

Καθώς όμως δεν είχε σκοπό να ρισκάρει ούτε ένα γιάνκικο σέντσι από το άνωθεν κεφάλαιο, κατέβηκε στις πολιτειακές αρχές της Φλόριντα και τις τοπικές του Ορλάντο με προτάσεις που δεν σοκάρουν αλλά θέτουν τις βάσεις για αυτό που εγώ θα ονόμαζα Corporate λαίλαπα...

Δεν είμαι σε θέση να μεταφέρω όλες τις λεπτομέρειες, ούτε και να μπω σε ουσιαστική ανάλυση για το παρών καθεστώς, όμως ούτε λίγο ούτε πολύ ο Ντίσνευ διεμήνυσε τότε πως το όραμα θα λάμβανε πραγματικότητα μόνο εάν η Ντίσνευλαντ ήταν ανεξάρτητη με προνομιακή ή ακόμα και ανύπαρκτη συμμετοχή των άλλων αρχών στα εσωτερικά της!!! Και όντως έγινε... Ένα νέο Βατικανό με αυτιά ποντικού αντί για τον σταυρό του μαρτυρίου... Δεν βαριέσαι... Ακόμα και τα θεϊκά σύμβολα ξεφτίζουν χωρίς καλό μάρκετινγκ... Ρε μήπως το λέει αυτό πουθενά ο Ιωάννης στην αποκάλυψη???

"During early discussions of the Florida Property, one company executive told Disney that he seemed to desire an experimental absolute monarchy. Can i have one? was Disney's response." (Foglesong, 1999: 92).

Τι σήμαινε αυτό... Οι αρχές της περιοχής έπρεπε να προχωρήσουν σε διάφορα έργα υποδομών ώστε μετά να έρθει ο πακτωλός των χρημάτων που θα αναλάμβανε όμως την περαιτέρω συντήρηση η βελτίωση των υποδομών. Κανένας οικοδομικός περιορισμός και άλλοι νόμοι για την χρήση της γης. Και ο πύργος της βαβέλ αν είχε μέσα το Μίκι Σίτι και την Λιμνούπολη θα γινόταν δεκτός. Τα ευρέως γνωστά δημόσια αγαθά παρέμεναν δημόσια μόνο που τα παρείχε η World Disney World... Αστυνομία, ύδρευση, έλεγχος του εμπορίου και της κίνησης εδώδιμων, ενώ από κει και πέρα στα ψηλά αναφέρεται και η δυνατότητα δημιουργίας ΠΥΡΗΝΙΚΟΥ εργοστασίου παραγωγής ενέργειας. Εν τέλει, οι άρχοντες της Ντίσνευ έβγαιναν με εσωτερικές εκλογές demi corporate χαρακτήρα.

Με καρδινάλιο τον Σκρουτζ, το θησαυροφυλακιό του οποίου δεν μου φαίνεται πλέον και τόσο αρρωστημένη φαντασίωση... Ως εκ τούτου... Η κυβέρνηση ήταν παντοδύναμη...

ΠΑΝΤΩΣ ΕΓΩ ΤΟΝ ΓΟΥΣΤΑΡΩ ΤΟΝ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΙΔΕΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΑΘΑΡΜΑ

Φυσικά όλα αυτά δεν έγιναν ούτε χωρίς να δημιουργηθούν προβλήματα ούτε χωρίς αντιδράσεις. Για τις ανάγκες του παρόν ποστ όμως σας παρουσίασα συνοπτικά τι τσαπερδωνοκολωσφυρήχτρα ήταν ο αείμνηστος. Και αν υπάρχουν περαιτέρω ερωτήματα θα προχωρήσω σε απαντήσεις, πάντα βάσει της βιβλιογραφίας που έχω ήση συλλέξει...

Fogles0ng, R, 1999, Walt Disney World and Orlando: Deregulation as a Strategy for Tourism. In Judd, D.R, and Fainstein S.S, (eds.), The Tourist City, Yale: Yale University Press, 89-106

Θλιβερή Αποτίμηση

Ήθελα να προσθέσω κάποια σχόλια στο προηγούμενο ποστ αλλά ψάχνωντας για μια ακόμα παλιότερη καταχώρηση βρέθηκα μπροστά σε ένα εσωτερικό αδιέξοδο.

Το blog δεν έχει την μορφή που θα ήθελα εξαρχής. Και για αυτό φυσικά δεν φταίνε τα μιλιούνια των επισκεπτών όσο το γεγονός ότι έπεσα στην παγίδα που μου έσκαψα ο ίδιος...

Η ιδέα για το blog μου ήρθε σε μια πάρα πολύ άσχημη ψυχολογική στιγμή τον περασμένο Απρίλη... Υποσχέθηκα όμως να μην αφήσω τα άρνητικά vibes μου να σαρώσουν αυτή την πρωτοβουλία... Δυστυχώς απέτυχα. Και πλέον οφείλω να αλλάξω σελίδα...

Ο ιστορικός του μέλλοντος δεν πρόκειται να ασχοληθεί με το παρόν blog αλλά εγώ θέλω εδωπέρα να καταγράφεται ο εαυτός μου όταν είναι σε θέση να πει κάτι αξιόλογο... Αν το blog είναι σε τεράστιο βαθμό απόκρυφη πηγή εκτόνωσης τότε ζήτω που καήκαμε...

Το ύφος θα παραμείνει ίδιο αλλά σχεδόν το 70% των προηγούμενων ποστ σβήστηκε. Ότι κρατήθηκε θεωρώ ότι είναι σε θέση να δώσει μια εικόνα (the best of) απ' ότι προηγήθηκε...

Ζητώ συγνώμη από τον blupeter και τον Jeyto που μαζί με τα ποστ σβήστηκαν και κάποια πετυχημένα σχόλια τους. Αν δεν ήταν αυτοί οι δύο το blog θα είχε κατέβει προ πολλού...

Ξανανεβάζω τον πήχυ γιατί τους τελευταίους μήνες τον κατέβαζα συνεχώς... Άλλα όσοι γνωρίζουν, ξέρουν ότι δεν ήταν μόνο δικό μου σφάλμα...

Βάλε Φαντασία (1+2) Σε Μαθηματική Ταυτότητα

... Και Σκηνοθεσία λέει η Μαριάντα Πιερίδη σε ένα βιντεοκλιπ όπου με την εντυπωσιακή της εμφάνιση και την καλούτσικη φωνή σε κάνει να ξεχνάς το αυτονόητο...

Μόνο στο σινεμά η φαντασία και η σκηνοθεσία χωράνε μαζί.... Η ζωή έχει δυστυχώς χορτάσει από σκηνοθεσία (και ένα παραγωγό της την υποκρισία) αλλά για φαντασία ούτε λόγος... Τα στεγανά εκτιμούνται ιδιαίτερα γιατί αναπαράγουν την ρουτίνα, που ενώ απαξιώνεται ευρύτερα ως πηγή του κακού, εντούτοις συνειδητά η ασυνείδητα τροφοδοτεί τον εγκέφαλο με μια ακόρεστη ευδαιμονία... Την ευδαιμονία της ασφάλειας ή της σταδιακής μαλάκυνσης.

Καλύτερος (αλλά όχι μοναδικός) σύμμαχος της ρουτίνας είναι το χαζοκούτι. Κακά τα ψέματα... Στην σημερινή εποχή 2 πράγματα καθορίζουν τις ημέρες της εβδομάδας. Το εργάσιμο ή το σχολικό ωράριο και ποια μέρα είναι ο Σόμερ, το Survivor, και το αδελφίστικα υστερικό σήριαλ του Παπακαλιάτη.

Από κει και πέρα πολλά είναι εκείνα τα μεταμοντέρνα εργαλεία που στοχεύουν στον περιορισμό της ανθρώπινης σκέψης και στην χειραγωγησή της ως εκείνο το σημείο που θα είναι ικανή αποκλειστικά για να παράγει και φυσικά να καταναλώνει. Η ρουτίνα όμως είναι ο συνδετικός ιστός όλων αυτών των συστατικών....

Αν αφαιρέσετε από εναν άρρωστο οπαδό την ομάδα του τότε καλύτερα να βρισκόσαστε κοντά σε ένα πρώτων βοηθειών γιατί μπορεί να σας μείνει στο χέρι. Το να ανήκουμε κάπου (μοιραζόμενοι κοινές αξίες με συνοδοιπόρους καθώς και το μίσος για τους αντιφρονούντες) είναι η βασική αρχή της πόλωσης... Διαίρειν και βασίλευε. Παραδείγματα υπάρχουν άπειρα.

Έπεται συνέχεια....

Η ομαδοποίηση δεν έιναι a priori κακή. Άλλωστε όλοι μέλη μιας κοινωνίας είμαστε. Από την άλλη όμως το να είσαι είτε πολύ αφελής είτε πολύ παθιασμένος με μια ομάδα είναι επικίνδυνο πρώτα απ' όλα για σένα σαν προσωπικότητα αλλά ακόμα και για την συνοχή και τις ηθικές αξίες της εκάστοτε ομάδας (αν υπάρχουν). Προσωπικά δεν έχω εμπιστοσύνη στον άνθρωπο. Αν του δώσεις δύναμη και εξουσία θα την χρησιμοποιήσει για να αποκτήσει και άλλη και άλλη... μέχρι εκεί που δεν πάει... Η απληστία είναι μέσα στο DNA του... Και για αυτό η περιβόητη κοινοκτημοσύνη θα μπορούσε να λάβει χώρα μόνο σε μια πρωτόγονη καθαρά αγροτική κοινωνία. Τώρα ακόμα και το κινητό του άλλου να είναι λίγο καλύτερο από το δικό σου η σημαία για την σύρραξη έχει πέσει...

Επιστρέφοντας στην φαντασία, η έλλειψη της έγινε φανερή το προηγούμενο Σαββατοκύριακο. Τα κομματικά επιτελεία αφού αποσιώπησαν όσο ήταν δυνατό το ποσοστό αποχής (που όπως εύστοχα διάβασα σε ένα σχόλιο στο contra.gr στην Αθήνα θα μπορούσε να βγάλει δήμαρχο) αναλώθηκαν στο αγαπημένο τους άθλημα. Την ύπνωση των διανοητικά καθυστερημένων ή (για να μην προκαλώ τζάμπα και βαρεσέ) των ανθρώπων που απλά πάσχουν από έλλειψη φαντασίας.

Ο παλαίμαχος του εμφυλίου που ψηφίζει στο όνομα των θυσιών του για την πατρίδα δεν καταλαβαίνει όπως και ένα σωρό άλλες marginalised κατηγορίες ψηφοφόρων (οι νοικοκυρές και οι άνεργοι που βλέπουν μεσημεριανάδικα και την Μενεγάκη ή τον Αρναουτογλου, οι φοιτητές που διαμαρτύρονται γενικώς και αορίστως αλλά ρίχνουν και κανά βλέφαρο στα τηλεριάλιτι, κλπ κλπ) ότι οι γαμημένες νομαρχιακές-δημοτικές εκλογές δεν βγάζουν κυβέρνηση.

Είναι τόσο τραγικό ένα από τα πιο σημαντικά εργαλεία της δημοκρατίας να υποβαθμίζεται (με τις ευλογίες των τιμητών της πολιτικής ζωής του τόπου) και ουδείς να λέει κουβέντα. Εσύ που έτρεχες στις ομιλίες του Ανδρέα (και παρότι άσπρη μέρα δεν έχεις δει τρέχεις και στις ομιλίες του Γιωργάκη) βγάλε τις παρωπίδες γιατί ότι και να σου λένε οι επιτελείς, ο δήμαρχος και ο νομάρχης θα έπρεπε πραγματικά να ασχοληθούν με τα τοπικά προβλήματα και όχι να μεγαλώνουν την κομματική πόλωση. Και οι αντιφρονούντες όταν ακούτε τον πρωθυπουργό να μιλάει για ενδυνάμωση της τοπικής αυτοδιοίκησης αναρωτηθείτε τι πάει να πει αυτό... Γιατί αυτα που λέει ο πρωθυπουργός είναι η νεοδυτική άποψη στις πολιτικές επιστήμες, αλλά δεν μας εξηγεί πως θα επιτευχθούν σε μια χώρα που είναι πολύ πιο κοντά στην Ανατολή παρά στην δύση...

Έλλειψη Βασικής Παιδείας + Πρώιμος ελληνικός χαβαλες (α+β+γ...+ν) / Εκάστοτε Προσωπική Ροπή προς την βαρεμάρα = Έλλειψη φαντασίας του Νεοέλληνα

όπου α=φραπόγαλο, β=τσιφτεντέλια, γ=πρωταθλητής ή ντέρμπυ, κλπ κλπ

Η άνωθεν εξίσωση ονομάζεται "Εθνολογική Μαθηματική Ταυτότητα της Ανθρώπινης Παρακμής" και είναι εφαρμόσιμη για κάθε έθνος αν στο δεύτερο μέρος του αριθμητή αντικαταστήσουμε τα α,β,γ με τις παθογένειες άλλων εθνών. Στην Αγγλία ας πούμε η κατανάλωση μπύρας είναι σίγουρα η μεταβλητή α.

Αυτό που κάνει ακόμα πιο σοβαρή την τιμή της εξίσωσης στην Ελλάδα είναι το τραγικό επίπεδο της βασικής παιδείας στο οποίο θα επανέλθω εν ευθέτω χρόνο....

Για τον Παύλο

Ο Πολ Χάντερ, ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα του σνούκερ, έσβησε προχθές σε ηλικία 27 ετών από τον καρκίνο.

Δεν είναι από εκείνες τις στιγμές που ξυπνάει το καμπανάκι μέσα σου κάνωντας σε να εκτιμάς αυτά που έχεις, να μην είσαι άπληστος και άλλες παπαριές...

Είναι απλά άλλη μια απόδειξη ότι η ρευστότητα είναι τόσο έντονη που όσοι θυσιάζουν το παρόν για ένα αβέβαιο αλλά (ίσως) πολλά υποσχόμενο μέλλον παίζουν παρολί στον μοναδικό μπουκ που αργά η γρήγορα θα σε ξεβρακώσει....

Έχω διάθεση για φιλοσοφία εεεε? Ε πως να μην έχω.

Τα πάντα ρει τα πάντα ρει... Αυτό ήταν το ψιλονησιώτικο λαϊκό στο οποίο είδαμε για πρώτη φορά την αφεντομουτσούνα του Χριστόδουλου Ξηρού στην διάρκεια των τηλεσυλήψεων. Ωραίες εποχές... Η Ελλάδα συνεχίζει να είναι ένα ξέφραγο αμπέλι ακόμα και χωρίς τους αιμοδιψείς, αιμοσταγείς, ανελέητους, ξεδιάντροπους φονιάδες.... Που είναι το περίεργο άραγε?

Πουθενά. Σκέφτηκα πολλές φορές αν ένα απλό γεγονός, τόσο απλό που θα προκαλούσε την μήνι των γύρων μου, θα ήταν ικανό για να εγκατέλειπα το διδακτορικό πριν καν το ξεκινούσα.

Αδυνατώ να απαντήσω.... Τότε βέβαια γιατί αυτοβασανίζομαι... Δεν ξέρω, ίσως από μαζοχισμό αλλά κυρίως γιατί ακόμα δεν καταφέρνω να δεχτώ ότι πολύς κόσμος απαντάει σχεδόν αυτόματα ερωτήματα που κρίνουν καταστάσεις. Δεν είμαι υπόδειγμα προγραμματισμού αλλά κάποια πράγματα με τρελλαίνουν.

Σταματάω εδώ.... Κανείς δεν έχει την διάθεση να συνεισφέρει ουσιαστικά σε μια συζήτηση που μπορεί να εξελιχθεί από πατάτα μέχρι ελεγεία (εκτός από συγκεκριμένα άτομα που τα ευχαριστώ για την υποστηριξή τους)

Η πολλή σοβαρότητα (ή ακόμα και σοβαροφάνεια) μάλλον δεν ωφελεί. Η ζωή είναι μικρή για να την πάρεις σοβαρά και ίσως για αυτό τον λόγο ακόμα και η αιματοβαμμένη Βηρυτός έχει βρεί μέσα σε 2 μήνες τους κανονικούς ρυθμούς ζωής.... Το να μένεις στο παρελθόν είναι τελικά μειονέκτημα απ' ότι φαίνεται.

Εγώ όμως είναι πολύ αργά για να αλλάξω....

Απόλυτος Εθισμός

Κατεβάστε τώρα το πιο εθιστικό arcade game όλων των εποχών. Καλό το Pacman και άλλα συναφή ιστορικά παιχνίδια αλλά το Digger έχει πάντα στην καρδιά μου την μερίδα του λέοντος. 100 KB κατεβαίνουν και με την πιο χαμηλή σύνδεση.

Προσοχή όμως... Είναι χειρότερο από τα σκληρά ναρκωτικά.

Έπος

Απίστευτη συνέντευξη του George Galloway, μέλους του Βρεταννικού κοινοβουλίου, στο SKYNEWS.... Όλα τα λεφτά...

http://www.youtube.com/watch?v=-brkmfrxrQY&eurl=

Ανάπλαση στο Πεδίο του Άρεως

Ολοκληρώνεται σε λίγες ημέρες ο διαγωνισμός για την ανάδειξη του αρχιτεκτονικού γραφείου το οποίο θα αναλάβει τον σχεδιασμό για την αναμόρφωση του πάρκου του Πεδίου Aρεως. Πρόκειται για ένα σχέδιο το οποίο προωθεί η υπερνομαρχία Αθηνών και θα περιλαμβάνει την εκ βάθρου αναδιαμόρφωση του πάρκου. Χωμάτινες διαδρομές, νεροτσουλήθρες, κιόσκια, νέα φυτά και περισσότερα δένδρα θα αποτελέσουν τις κυριότερες παρεμβάσεις, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι θα αφαιρεθεί η άσφαλτος από τους δρόμους του πάρκου και θα αντικατασταθεί με χώμα.

Επίσης, θα γίνει ανάπλαση του συνόλου των πεζόδρομων με αδρανή, φιλικά προς το περιβάλλον υλικά, θα αντικατασταθούν οι υποδομές ηλεκτροφωτισμού και τα δίκτυα ύδρευσης-αποχέτευσης και θα τοποθετηθούν φωτιστικά παραδοσιακού τύπου στο σύνολο του πάρκου. Επίσης το πάρκο θα χωριστεί σε διάφορες θεματικές ενότητες, οι οποίες θα είναι αφιερωμένες στη μυθολογία, στην προστασία του περιβάλλοντος, στην ελληνική χλωρίδα και θα χρησιμοποιούνται για εκπαιδευτικούς λόγους από σχολεία της Αθήνας.

Επιπλέον, θα τοποθετηθούν κιόσκια και νέα παγκάκια, θα φυτευτούν νέα ποώδη φυτά και δένδρα, θα συντηρηθούν τα υπάρχοντα μικρά κτίσματα για τις λειτουργικές ανάγκες του πάρκου, θα εκσυγχρονιστούν οι τουαλέτες και, τέλος, θα δημιουργηθεί σύγχρονος πολυχώρος 3.000 τ.μ. στον χώρο του θεάτρου «Aλσος» με αίθουσες και χώρους που θα προάγουν τον πολιτισμό.

Πηγή: www.traveldailynews.gr (07/08/2006)

Σχόλιο: Υπάρχει ένα παγκάκι που θα ήθελα να μην ξεριζωθεί. Αλλά να είναι εκεί ως το πάθημα που πρέπει να γίνει (αν δεν έχει ήδη γίνει) μάθημα.

Κατά τα άλλα ούτε τα μισά από ολα δεν πρόκειται να γίνουν και βάζω το χέρι μου στην φωτιά. Πολυχώρος πολιτισμού... Κανά εμπορικό κέντρο σκέφτονται και απλά το κάνουν γαργάρα.

And the show begins

And now ladies and gentlemen please welcome on stage a very talented and recently disentombed Greek singer, Mrs Victoria Halkiti with her new song... Teleia...

When i watch tv i feel so horny
children are killed but i am not lonely,

Tell me now

Where shall we go for vacations?
Lebanon no ... its not in fashion...

ououououououououououououououou

My heart is bleeding

ououououououououououououououou

I cant believe i am

Τέλεια τέλεια τέλεια

Καλοκαιράκι

Τέλεια τέλεια τέλεια

Παμέ νησάκι

Τέλεια τέλεια τέλεια

Με το καραβάκι

ouououououououou

But i am sensitive and i am praying
the war to be over when i ll come back

and if no....

ouououououououououououououou

i will donate my slippers
that were destroyed στο μπανάκι

ouououououououououououououououou

my heart is bleeding

ouououououououououououououououou

Φερτέ σφηνάκι

Τέλεια τέλεια τέλεια

Άνθρωποι πεθαίνουν

Τέλεια τέλεια τέλεια

Πίνω ενά φραπεδάκι

Τέλεια τέλεια τέλεια

Στριβώ ενά τσιγαράκι

Τέλεια τέλεια τέλεια

Σου παίρνω και' να τσιμπουκάκι

Τέλεια τέλεια τέλεια

Dont keep me waiting :-0

I cant believe i am τέλεια τέλεια τέλεια

I know the reason

Ειμαί μαλάκω

ouououououououououououououou

Κηδεία Στην Κανά

Όταν ο Ιησούς έκανε το νερό κρασί στον γάμο της Κανά μαλλόν θα σκεφτόταν ότι από κει και πέρα όλες οι τοποθεσίες που επρόκειτο να περάσει θα ήταν καταραμένες και όχι ευλογημένες για πολύ καιρό.

Κανά, Γεσθημανή, Ναζαρέτ, Γαλιλαία... Πόσοι ακόμα θα πεθάνουν στους δρόμους της αγάπης?

Πόσο ακόμα θα υπάρχει πόνος????

Για πάντα...

Και τώρα Χριστέ πάρε 57 (ακόμα) ψυχές (ψιλοπράγματα) στον ουρανό και ειδικά αυτό το κοριτσάκι που γεννήθηκε για να πεθάνει (5 ώρες πριν τον βομβαρδισμό)...

Και συνέχισε να ευλογείς τους εκάστοτε επιούσιους λαούς. Είτε εκφράζουν τον ναζισμό, είτε το αμερικάνικο όνειρο, είτε την περιτομή.

Σε ευχαριστούμε

Kramer Vs Kramer

It is incredible the way events have evolved since the first day of this unilateral assault. I call it unilateral not because Israelis do not have victims (of course they have) but because there is not any kind resistance from the official authorities of Lebanor or Lebanese people. I can not resist to quote a comment from the BBC News website that i read a few days ago which reckons that the answer of Israel to the kidnapping of its soldiers was to kidnapp a whole nation. Simultaneously, other accuse Hezbollah of craveness because they use to hide themselves in areas where civilians are living.

Both these comments seem to me too provocative regarding both sides and prove why people from western countries do not have something smart to say. Firstly, i can imagine how the public opinion would react in any "civilized" European country in the case two of their soldiers had been kidnapped. Nationalism is a very sensitive issue in many areas and i admit that the level of political tension would be very high even in Greece, like so many times in the recent past in small or medium scale conflicts with Turkey. Likewise, when you are under attack you are trying to survive and we can only blame Israel for killing civilians... If they are not able to eliminate Hezbollah otherwise then they not should start bombing....

Of c0urse, my simplistic analysis does not provide any new evidence but i think it is time to face the truth. After more than 1000 years of conflict between Islamic and Christian nations, paths of long-term peace have to be discovered. It sounds romantic or even naive but we are very close to the edge. I have some thoughts regarding the fields where mutual compromises have to take place but i still develop my ideas. I will return soon but i would appreciate any preliminary thoughts by you... The last thing we are looking for are cheap bargain deals that will not bring any sincere efforts. Both sides need to respond to various challengess but in the end of the day i believe that the problem is not around different religious perspectives

Vicious Circle

"The first signs of trouble are perceived, it is easy to find a solution; but if one lets trouble develop, the medicine will be too late, because the malady will have become incurable. And what physicians say about consumpive diseases is also true of this matter, namely, that at the beginnning of the illness, it is easy to treat but difficult to diagnose but, if it has not been diagnosed and treated at an early stage, as time passes it becomes easy to diagnose but difficult to treat... if one recognises political problems early ... they may be resolved quickly, but if they are not recognised, and left to develop so that everyone recognises them, there is no longer any remedy."

Skinner, Q., and Price, R, (1988:11), Macchiavelli: The Prince, Cambridge: Cambridge University Press

After almost 10 days of such a massacre and we are still in a position where nobody knows who to blame and for what reason exactly... So many different powerfull or less powerfull national and international actors but not a brave decision to be taken.

It is not only sad. It becomes really outrageous when you realize that the books of history and their lessons exist only for an academic/intellectual consumption without any real interest f0r the discovery and identification of solutions. Ideologies, religions, economic interests (probably above all) dominate the agenda leaving behind death, pain and a ring of hate that will spiral again and again till the end.

The are some things we can n0t ignore. A whole country has been destroyed. And the problems is that the conflicting sides in this case contemplate Lebanon as a quasi neutral area where they can exercice their weapons and settle their differences. Inevitably, one part of the population has decided to support the "resistance" but the great majority has learnt from the past and does not want to jack around when the reconstruction of Lebanon had been started since the last year.

Unoftunately, the national community does not care... Or to be more explicit, it cares only when the stakes are so high for their geopolitical or economic interests that any hesitation can raise the c0sts. As a matter of fact, this is the case 0f contemporary history both before and after the end 0f the C0ld War. Of course, with different arguments and practices every time but the point is the same. In the meantime, the role of UN is always an all time classic joke. They speak loudly when they seek to manoeuvre certain plans but when public opinion really needs to hear a humanitarian and substantial message they remain absolutely indifferent.

I mentioned public opinion and i suddenly remembered our own burdens. I realize very well that nowadays people do not have the time or the patience to concentrate and examine what is going on around them. But for how l0ng people mainly in the western countries will watch people dying in TV and continuing their lives afterwards caring only f0r the interests of their micro-environment.

What nobody understands today is that bad moments exist for all of us. And if we want some0ne to take care of us when we feel weak and helpless then it is at least our duty to think more seriously when other people suffer, and the so close case of Lebanon (and Middle East generally) is such an illustrative example.

However, my personal experience tells me that only when the pain knocks our own door we become sensitive. And as Machiavelli would mention... Then it is too late

Δυτικός Πολιτισμός - Part 1

Το μπλογκ θα αποκτήσει για λίγο καιρό έναν εκπαιδευτικό χαρακτήρα. Απορρώντας για το γεγονός ότι άλλες φυλές αυτού του πλανήτη εμφανίζονται διστακτικές ή ακόμα και εχθρικές στην προοπτική να υιοθετήσουν το δυτικό (αμερικανικό) μοντέλο ζωής, θεωρώ πως έχουμε καθήκον να τους μεταλαμπαδεύσουμε την γνώση για τα οφέλη ενός τέτοιου εγχειρήματος.

Καθώς ένα ποστ δεν είναι δυνατό να καλύψει τον πλούτο παραδειγμάτων πιστεύω να υπάρξουν και περαιτέρω εμπλουτισμοί...

Αναμφισβήτητα, ο σύγχρονος άνθρωπος (και βασικά ο άνθρωπος της πόλης - homus urbanus) ναι μεν έχασε την επαφή του με την φύση, πλην όμως ενσωματώθηκε σέ ένα αστικό μοντέλο ζωής που πλέον παρέχει ένα αποδεκτό βιωτικό επίπεδο για την μεγάλη πλειοψηφία των κατοίκων. Έτσι, παρά το γεγονός ότι ακόμα αξιοσημείωτα νούμερα κατοίκων σε πολλές δυτικές πόλεις μαστίζονται από την φτώχεια και τα παραγωγά της, ο μεσοαστός αισθάνεται (κούνια που τον κούναγε) ότι έχει δικαίωμα στο όνειρο το οποίο μεταφράζεται κυρίως με αυτοκίνητα, εξοχικά (αν είναι αυθαίρετα σε πρώην δασική έκταση super), ρούχα και γενικά το περιβόητο Post-modern lifestyle που αφορά τόσο την παραγωγή όσο και την κατανάλωση.

Για το γεγονός ότι οι λαϊκές μάζες (πλην όσων δεν έχουν να φάνε) έχουν κάνει συνείδηση τους αυτή την Πύρρειο νίκη, πασίγνωστοι σύγχρονοι μελετητές όπως ο Γκράμσι (μέσα από τις Ιταλικές φυλακές το 1926) και ο Μισέλ Φουκό έχουν σκιτσάρει το βασικό πλέγμα αυτών των διαδικασιών. Στεκόμενοι στον Γκράμσι αντιλαμβανόμαστε πως η βία των περασμένων αιώνων και η ιδεολογία που την στήριζε (Ναζισμός - Αποικιοκρατική ανωτερότητα πάνω στους Μάο Μάο ιθαγενείς - Εθνικισμός) δεν είναι πλέον δύνατη και λόγω της κοινωνικής και πολιτιστικής παγκοσμιοποίησης και φυσικά λόγω της οικονομικής ανάπτυξης.

Η Ιδεολογία έχει αντικατασταθεί από την Ηγεμονία που δεν επιβάλλεται με την βία αλλά με την πλύση του εγκεφάλου και οι εταιρείες που στηρίζουν τον καπιταλισμό (προπάντων οι πολυεθνικές) ξέρουν πολύ καλά το παιχνίδι αυτό. Με την αμέριστη συμπαράσταση φυσικά των Μέσων Μαζικής Εξημέρωσης. Θα μπορούσαμε να συζητήσουμε περισσότερο για τους 2 όρους που έχουν αρχαιολληνικές ρίζες ή για την Μακιαβελική ερμηνεία του ηγεμόνα όμως τώρα θα επιστρέψουμε από κει που ξεκινήσαμε.

Οι Βάρβαροι (έτσι θα ονομάζουμε όσους δεν απορροφούν με δόξα και χαρά την δυτική ευδαιμονία) μπορεί να έχουν άλλου τύπου ηγεμονίες (Κινέζικος και καλά κομμουνισμός) ή ακόμα και ιδεολογίες (Μουσουλμανικός Φονταμενταλισμός) αλλά γενικά είναι καλό να τους πείσουμε (εμείς οι προχωρημένοι) ότι η δική μας ψευδαίσθηση είναι καλύτερη. Και πως να μην είναι όταν η λέξη δημοκρατία ρητορικά υφίσταται ακόμα, όταν η ζωή είναι συνυφασμένη με την αγορά προϊόντων και υπηρεσιών που κάποιοι παράγουν αλλά μόνο λίγοι πλουτίζουν (υπερβολικά) από την κυκλοφορία τους.

Το σημερινό παράδειγμα έρχεται από την Ολλανδία... Η Κλινική (!!!) Συμβούλων Smith & Jones θεραπεύει εθισμένα άτομα. Πέρα όμως των κλασικών παθήσεων το τμήμα Research & Development (ωραίοι αυτοί οι παγκόσμιοι όροι) κατάλαβε ότι υπάρχει και ένα νέο επιχειρηματικό πεδίο που δεν πρέπει να μείνει ανεκμεττάλευτο. Τμήμα αποτοξίνωσης από το παίξιμο ηλεκτρονικών παιχνιδιών... Ένας τυπάκος μάλιστα εξομολογείται την προσωπική του εμπειρία.

Ελπίζω να σκεφτεί κάποιος και άλλα πρωτότυπα παραδείγματα. Δεν μας ενδιαφέρουν κλασικά στοιχεία όπως χρήση ναρκωτικών, αλκοολισμό, εγκληματικότητα, σεξουαλική εκμετάλλευση (εκτός και αν η αποικία του ανατολικού μπλοκ π.χ στην Ελλάδα δεν υπάγεται σε αυτή την κατηγορία) γιατί αυτά είναι τετριμμένα και οι τριτοκοσμικοί λαοί δεν πείθονται εύκολα...

Θυμηθείτε... Θέλουμε να τους δείξουμε τον καλυτερό μας εαυτό...

Άλλο Ιδρυτής και άλλο Θεμελιωτής

Όταν πριν ακριβώς 216 χρόνια, στις 17 Ιουλίου του 1790, ο Άνταμ Σμιθ αποχαιρετούσε τον μάταιο τούτο κόσμο, λογικά δεν θα μπορούσε να φανταστεί πόση επιρροή θα είχε το ονομά του στις μελλοντικές συζητήσεις για την παγκόσμια ιστορία και εξέλιξη.

Πάντα οι πρωτοπόροι κουβαλάνε μια ευλογία ή μια κατάρα, όπως το πάρει ο καθένας. Και καθότι στην συνέχεια ερευνητές, πολιτικοί, αναλυτές και άλλα φρούτα του πνευματικού στοιχείου τους αλλάζουν τα φώτα, ποτέ δεν μπορούν να ησυχάσουν. O Μαρξ λόγου χάρη μπορεί να είναι ένας σύγχρονος Σίσσυφος στον άλλο κόσμο.

Μην ξεφεύγουμε όμως. Ο Άνταμ Σμιθ δημιούργησε τον "Πλούτο των Εθνών" (1776) σε μία εποχή που η Σκωτία και ολόκληρη η Βρεττανία βίωνε την ολοκλήρωση της πρώτης περιόδου της Βιομηχανικής Επανάστασης, παράλληλα με τον γενικότερο Ευρωπαϊκό Διαφωτισμό. Όμως πως ένα βιβλίο που πραγματεύεται τον φιλελευθερισμό και την άνθηση του εμπορίου, με ότι αυτό συνεπάγεται, μπορεί να συμβαδίσει με τις γενικότερες ιδέες του Διαφωτισμού. Εδώ θα δωθεί μια ελαφρά απλοϊκή εξήγηση, αποστασιοποιημενη από οικονομικές θεωρίες, για να βάλουμε κάποια πράγματα στην θέση τους.

Καταρχάς στα 1776 η Βιομηχανική Επανάσταση δεν έχει καμία σχέση με τις εικόνες των μαζικών εργοστασίων, των ετοιμοθάνατων εργατών και του Λονδίνου του Καρόλου Ντίκενς που χαρακτηρίζει τον αμέσως επόμενο αιώνα. Σαν τον τυπά που έχει περάσει το στάδιο του φλερτ και περνάει μια χαρά, ο Άνταμ Σμιθ ζει σε ένα περιβάλλον αρκετά χαρωπό και σε μια περίοδο δημιουργική, σκεπτόμενη και ανατρεπτική. Ο "Πλούτος" εκφράζει όχι μόνο μια οικονομική θεωρία αλλά και μια ελπίδα ότι το πρώιμο φαινόμενο που αντικρύζει ο Σμιθ μπορεί να εξελιχθεί σε μια διαχρονική και βιώσιμη λειτουργία.

Το πρόβλημα σε σχέση με τον διάσημο οικονομολόγο δεν ξεκινάει από το γεγονός ότι η ιστορία δεν εξελίχτηκε όπως την είχε οραματιστεί... Ξεκινάει από το γεγονός ότι όσοι αναφέρονται σήμερα σε αυτόν αποκρύπτουν μια βασική πτυχή. Ο Άνταμ Σμιθ δεν ήταν ένας ρομαντικός καπιταλιστής... Ήταν ένας ισσοροπημένος θεωρητικός που απλά είναι ευρέως γνωστή μόνο μία πλευρά του...

Εκτός του "Πλούτου", ο Σμιθ έγραψε 2 εκδόσεις των "Ηθικών Αισθημάτων" μία πριν (1759) και μία μετά τον "Πλούτο". Σε πολύ γενικές γραμμές, παρά την πεποίθηση ότι το αόρατο χέρι του οικονομικού συστήματος μπορεί να οδηγήσει σε εκλογικευμένες αποφάσεις μεταξύ των διαφόρων παραγόντων, τα "Ηθικά" θεωρούν ότι καθαρά κοινωνιολογικά οι άνθρωποι είναι φύσην εγωιστές, άπληστοι και γενικά κοιτάνε την πάρτη τους....

Αυτοί που σήμερα μιλάνε για τον Άνταμ Σμιθ, του έχουν κολλήσει μια ταμπέλα βασιζόμενη στην οικονομική πλευρά της θεωρίας του, και αφήνοντας στην άκρη τους προβληματισμούς του, την πεποιθησή του ότι το καθαρά ιδεατό οικονομικό σύστημα μπόρει να γίνει έρμαιο της ανθρώπινης φύση. Άλλωστε, the care of the universal happiness of all rational and sensible beings, is the business of God and not of man (Σμιθ, 1759).

Επομένως, το σύστημα που προτείνει είναι περιγραφικό μη ρεαλιστικό και καλά θα κάνετε να μειώσετε τις παραμέτρους που το αποσυντονίζουν ώστε να έχετα καλύτερα αποτελέσματα. Αλλά επειδή μόνο ο θεός θα μπορούσε να κουμαντάρει μαεστρικά παράγοντες όπως τις κοινωνικές ανισότητες, τους πόρους παραγωγής, το φυσικό περιβάλλον, κλπ, ο άνθρωπος είναι ανέφικτο να πετύχει αυτό το στόχο. Μπορεί μόνο να τον προσεγγίζει. Ετσι, Το αόρατο χέρι θα μπορούσε να είναι μια υπερανθρώπινη αλληγορία του Νίτσε αλλά ο Σμιθ δεν τον πρόλαβε, οπότε είναι μάλλον σκέτη αλληγορία.

Οι πραγματικοί θεωρητικοί του καπιταλισμού, ή σκληροπυρηνικοί, μπορούν να αναζητηθούν στους επόμενους αιώνες, από τον Ρικάρντο μέχρι τον Κέινς, τον Φρίντριχ Χάγεκ (καμία σχέση με την Σάλμα Χάγεκ - που έχει βραβευθεί και με νόμπελ και με άπειρα μετάλλια βραταννικών και αμερικάνικων πανεπιστημίων για το γεγονός ότι παρουσιάζει τον καπιταλισμό ως την εφαρμογή των φυσικών κανόνων στην οικονομία - χωρίς κοινωνικές προεκτάσεις δηλαδή) και τους ακολουθητές τους... Οι οποίοι είναι σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνοι για την ανισότητα που επικρατεί σήμερα.

Και τελικά το μόνο που μένει είναι μια ρετσινιά... Που ευτυχώς με λίγο ψάξιμο στην σημερινή κοινωνία της πληροφορίας μπορεί να αποκηρυχτεί....

Έστω και 216 χρόνια μετά

Φρίκη UPDATE

Πηγή: http://news.bbc.co.uk

Φυσικά και δεν είναι η πιο σκληρή εικόνα. Απλα οι τρεις τους διασχίζουν την Αττική Οδό της Βηρυττού με τα πόδια καθώς δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Όχι δεν πάνε διακοπές ούτε για παϊδάκια στην Χασιά... προετοιμάζονται ίσως για το πιο δημοφιλές σπορ της σύγχρονης παγκόσμιας ιστορίας... την προσφυγιά... Μήπως να πάνε τα πλοία του Αγούδημου ή το Ιεράπετρα να τους μαζέψει??? Ζήτω τα μπάνια του λαού...

Από τότε που γεννήθηκα το Κυπριακό και το Μεσανατολικό είναι κάτι σαν το καλό φιλαράκι του οποίου αν δεν ακούσεις εξελίξεις (κακές ως επί το πλείστον) σε ζώνουν τα φίδια... Ο Νταλάρας τραγουδά για την Κύπρο... Για την γη του Αβραάμ ποιος τραγουδάει τέλος παντων... Πιθανές επιλογές...

1) Διεθνείς Οργανισμοί και Ακαδημαικοί, Αναλυτές και δεν συμμαζεύεται... Αυτό είναι τόσο καλό που ξεπερνάει τα ανέκδοτα με τον Τοτό. Ο ΟΗΕ ποτέ δεν έχει προστατεύσει πραγματικά αδύναμη χώρα. Και αυτό φαίνεται ακόμα πιο ξεκάθαρα μετά το τέλος του Ψυχρού πολέμου. Οι υπόλοιποι αναρωτιέται κανείς μήπως προτιμάνε να επιμηκείνεται η κρίση ώστε να γεμίζουν με βαρύγδουπα άρθρα τα Journals πολιτικής ιστορίας. Τι θα κάνανε όλοι αυτοί αν ο John Lennon είχε πείσει για την αλήθεια των λόγων του

2) Οντότητες τύπου EU... Εντάξει όταν δεν μπορείς να συγκροτήσεις εσωτερική ενότητα είναι μάλλον λογικό να μην έχεις βαρύτητα σε πραγματικά καυτά θέματα παγκοσμίως...

3) ΗΠΑ... Αν ο στόχος είναι απλά να γεμίσει McDonalds όλη η αραβική χερσόνησος ως αντάλλαγμα για τα κοιτάσματα πετρελαίου τότε είναι δεκτό. Άλλωστε κάθε κράτος δικαιούται να διεκδικεί τα προνόμια άλλων κρατών παρίες όπως φεριππήν η Ελλάδα. Αν όμως για να γίνει κάτι τέτοιο πρέπει να εξαντληθεί η ελπίδα να σκοτωθεί και ο τελευτάιος παρανοικός μουσουλμάνος ηγέτης (δεχόμαστε ότι ο πλανητάρχης έχει σώας τα φρένας) πρέπει κάποιος να αναλάβει την ευθύνη για την απώλεια αμάχων πέρα δώθε. Μα βέβαια είμαι αφελής. Εδώ οι Ευρωπαίοι Τούρκοι δεν παραδέχονται τις 100% δεδομένες γενοκτονίες του προηγούμενου αιώνα...

ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΟΣ ΑΣ ΕΦΕΥΡΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΣΕΙ ΤΟΥΣ ΑΘΩΟΥΣ

4) Τρομοκράτες... Όσοι προβαίνουν σε αναλύσεις (εμού συμπεριλαμανομένου) υποπέφτουν κατά καιρούς σε τόσες αντιφάσεις που είναι άσκοπο να συζητηθούν. Και δεν είναι ότι το κάνουν επίτηδες. Ο όγκος πληροφοριών αλλά και οι σκοποί της κάθε πηγής είναί τέτοιοι που είναι αδύνατο να έχεις μια κρυστάλινη άποψη... Πάντα και με γνώμονα ότι οι απόψεις είναι όσες οι κωλοτρυπίδες...

Π.Χ: Έχετε απαντήσει αν η 11/9 ήταν χτύπημα ή προβοκάτσια??? Εγώ όχι... Οπότε οποιαδήποτε περαιτέρω συζήτηση μπλέκεται άσχημα.

Επομένως αφού οι μικροοικομικές και μακροοικονομικές μονάδες αδυνατούν να συσκεφθούν παραγωγικά ας αφήσουμε να συνεχιστεί το μακελιό. Την ώρα που γράφω αυτές τις αράδες ακούγωντας Phil Collins κάποιος λιβανέζος σκέφτεται ότι μπορεί μια μπόμπα να τον σκοτώσει ενώ μια εβραία μάνα παρακαλάει να απελευθερωθεί το παιδί της από τους παλαιστίνιους. Και οι 3 εμείς είμαστε πολύ μαλάκες... Ο λιβανέζος και η μάνα γιατί ποτέ δεν ενδιαφέρθηκαν ο ένας για τον άλλον και κυρίως εγώ που από το post-modern κονάκι μου αναρωτιέμαι γιατί το post-modernity δεν έχει αγγίξει αυτούς τους ανθρώπους...

Κανένας μας δεν ενδιαφέρεται... Απλά είμαστε ανίκανοι να κουκουλώσουμε και αυτή την ιστορία όπως οτιδήποτε σοβαρό συμβαίνει δίπλα μας...

Μοσάντ, Χαμάς, PLO, Χεζμπολάχ... Σαν αραβικός τσελεμεντές... Τα ανακατεύεις και φτίαχνεις...

Πτώματα

Πόλεμος

Άνθρωποι που έχουν επισκεφτεί την Βηρυττό έχουν να λένε ότι οι λιβανέζες είναι τα πιο hot μωρά της Μεσογείου. Ιταλικά χαρακτηριστικά και μελαμψά πρόσωπα... Τρέχα γύρευε...

Άνθρωπους που να έχουν πάει στην Ιερουσαλήμ δεν έχω εκτός μιας θεούσας γνωστής της μάνας μου που διαφωνούσε με το να παίρνει το Άγιο Φως ο Αρμένιος πατριάρχης... Μόνο ο Έλληνας Πατριάρχης Ιεροσολύμων δικαιούται την ευλογία του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Επίσης από την απόβαση στο φάιναλ φορ του Τελ Αβίβ το 1994 δεν έχω κάποιον γνωστό...

Το Ισραήλ έχει δικαίωμα άμυνας... Αυτή είναι η επίσημη θέση της Ουάσινγκτον...

Αναρωτιέται κανείς πως είναι δυνατό η περιοχή που ο θεός (γενικά) έστειλε τους μεγαλύτερους προφήτες του Ιουδαισμού (Αβραάμ, Μωυσής, Ηλίας, Δανιήλ, Ιεζεκιήλ, κλπ κλπ) και τα παραγωγά τους (Χριστό - Μωάμεθ) να είναι τόσο καταραμένη εν τέλει... Και το μακελιό αυτό να μην σταματά ποτέ στους αιώνες των αιώνων αμήν...

Φυσικά αυτό δεν μπορεί να ταράξει τους καλοκαιρινούς και μη αστικούς μύθους του δυτικού κόσμου από το Μπέρμιγχαμ μέχρι την Καισαριανή και από την Κόρντοβα έως το Βερολίνο. Και αν καβλώσουν και οι φονταμενταλιστές πάλι... Πίτσα-μπύρα-Χατζηνικολάου και Άγιος ο Σορίν Ματέι (το πρώτο πραγματικό θύμα της τηλεαποβλάκωσης).

Καλοκαιρινές Ψευδαισθήσεις

Ο Ζιντάν πραγματικά με ανέβασε πάρα πολύ. Όχι τόσο με την δημόσια απολογία του (οι πρωσοπικότητες αυτής της εμβέλειας οφείλουν κάτι τέτοιο στο δημόσιο προφίλ τους) όσο με το ότι δεν πήρε πίσω αυτό που έκανε. Αν ξαναγινόταν έτσι θα αντιδρούσε. Και αυτός ο άχαρος ιταλός ποδοσφαιρικός βοθρατζής μένει για πάντα στην ιστορία κατά λάθος. Επειδή τόλμησε να φτάσει στην ύβρη.... Μαζί με τα χλωρά καίγονται και τα ξερά... Αφιέρωσα υπερβολικά πολύ χώρο στο μουντιάλ αλλά ας είχαμε μερικούς Ζιντάν σε κάθε επίπεδο και θα βλέπαμε αλλιώς τα πράγματα...

Απο κει και πέρα το μπλογκ περνάει κρίση. Και φυσικά δεν μιλάμε ότι τα εκατομμύρια των επισκεπτών του πήγαν διακοπές. Απλά κανένας δεν ενδιαφέρεται να προσφέρει κάτι που ως επί το πλείστον μεταφράζεται ως άποψη. No problem. Καλύτερα.

Το φετινό καλοκαίρι για μένα δεν υπάρχει όπως δεν υπήρξαν και αρκετά στο παρελθόν. Ανέκαθεν μου ανέβαζε την πίεση αυτή η καλοκαιρινή ξενοιασιά των πάντων. Λες και τον υπόλοιπο καιρό κούβαλαγαν πέτρες στα κάτεργα της φυλακής. Το αποτέλεσμα ήταν ο Αύγουστος να είναι ο αγαπημένος μου μήνας στην Αθήνα. Όταν τα στίφη των βλαμμένων έχουν ξαμοληθεί (κάποιοι ποτέ δεν γυρνάνε παρεπιπτόντως) και οι λίγοι απολαμβάνουν μια φιλόξενη πόλη. Κανένα θερινό σινεμά, καμια βόλτα στην πλάκα, να ακούσω τις παρακλήσεις του Δεκαπενταύγουστου στον Άγιο Χαράλαμπο ή στους Τρεις Ταξιάρχες στο φιλόξενο Πεδίον του Άρεως και το παραμύθι πέρασε. Η χαρά του ραγιά τελείωσε.

Ως κάτοικος εξωτερικού πλέον, και λόγω στενού προϋπολογισμού και λόγω φόρτου εργασίας, καταρρίπτω πλέον καθολικά αυτή την ψύχωση. Δύο διαφορετικοί άνθρωποι όμως μου έχουν δώσει ατάκες, η μία πιο γενική και η άλλη συγκεκριμένη, που περιγράφουν ξεκάθαρα αυτό το φαινόμενο.

Με χρονική σειρά η πρώτη γενική ατάκα είναι ότι το καλοκαιράκι είναι ένας ακόμα ΑΣΤΙΚΟΣ ΜΥΘΟΣ. Ο όρος αυτός δεν χρησιμοποιήθηκε επί του προκειμένου από τον εμπνευστή του όμως εγώ το πάω λίγο πιο πέρα. Πραγματικά στην Ελλάδα του 2006 το καλοκαίρι είναι από τους τελευταίους Αστικούς Μύθους. Και αυτό μπορεί να αναλυθεί και οικονομικά (εποχικότητα του τουρισμού) και κοινωνιολογικά...

Ο δεύτερος όρος αποτύπωσε καθαρά την έννοια του καλοκαιριου ως άλλο ένα State of the Μind... Άλλη μια διανοητική κατάσταση στης οποίας το τρυπάκι μπαίνεις αν αποφασίσεις να ακολουθήσεις την λογική της μάζας. Διαφορετικά θέτεις εσύ τους κανόνες βλέποντας τι σε ελκύει σε διαφορετικές περιόδους.

Ίσως φαίνεται σαν να κάνω τον έξυπνο... Ομολογώ πως κάτω από ένα πολύ συγκεκριμένο σενάριο θα μπορούσα και γω να μπω σε αυτό το τρυπάκι (ελπίζω να αντιλαμβάνεστε το σενάριο) και μάλιστα θα έτρεχα πέρα δώθε ώστε να τακτοποιήσω εκκρεμότητες. Το να συμβιβάζεσαι όμως πρόσκαιρα για να επιτεθείς όταν είναι ώριμα τα πράγματα δεν είναι πουστιά αλλά στρατηγική.

Φυσικά το σενάριο δεν γίνεται ακόμα και να ξαναγενιόταν ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Και γω ως άλλος Διγενής πολεμάω έναν αντίπάλο που δεν βλέπω, δεν τον νιώθω, και ο οποίος δεν καταδέχεται ούτε να με κοιτάξει στα μάτια. Ίσως, γιατί τώρα ειδικά η καλοκαιρινή ευδαιμονία δεν του επιτρέπει να ασχοληθεί με μικροπράγματα.

Επομένως απομένει η προσωπική παράνοια (απόρροια της οποίας και αυτός ο χώρος) να ξύνει τις πλήγές με ασίγαστη μανία... Και τελικά το μόνο πράγμα που δεν είναι ούτε Αστικός Μύθος ούτε State of the mind είναι ότι επιθυμείς πάρα πολύ ποτέ δεν συνωμοτεί το σύμπαν για να το αποκτήσεις (Οπότε κύριε Κοέγιο γαμήστε μας καμιά μέρα)...

Δεν μετανιώνω για τίποτα, και ειδικά για την παράνοια ... Απλά όσα σε αφήνουν πίσω σου συμπιέζουν το κρανίο... Μόνη λύση... Δεν ξέρω... Ποτέ δεν βρεθηκε λύση γιατί να την βρω εγώ...

Καλό Καλοκαίρι...

Στην Καρωτίδα

http://widelec.org/zidane.html

Και να θες να αγιασεις δεν σε αφήνουν.... Αλλά είναι πολύ εθιστικό... Μα πάρα πολύ εθιστικό

The Age of Globalization

Ω Μεγάλε Αδελφέ

Η παραπάνω φωτογραφία φιγουράρει στο πρωτοσέλιδο της εφημερίδας ΜΕΤΡΟ του Μπέρμιγχαμ (κάτι σαν το Σιτι Πρες της Αθήνας). Μόλις την είδα αμέσως σκέφτηκα ότι πρέπει να περαστεί στο Μπλογκ.

Η φωτογραφία προέρχεται από ένα σύστημα καμερών της Εθνικής Επιτροπής Άγρια Πανίδας που παρακολουθεί την εξέλιξη ενός συγκεκριμένου είδους αετών το ο΄ποίο ενώ πριν 20 χρόνια ήταν υπό εξαφάνιση σήμερα καταγράφει σχεδόν 7000 φωλιές.

Πάντως εδώ έχουμε μια απεικόνιση της πραγματικά "άγριας" πλευράς της φύσης. Το γλαρωμένο ύφος του μεγάλου αετού δεν οφείλεται στην αγάπη για τα κουτσούβελα του αλλά στο γεγονός ότι τα 2 σκότωσαν το τρίτο (δεν διευκρινίζεται αν το έφαγαν) λόγω έλλειψης τροφής. Αν κάποιος κάνει ζουμ ανάμεσα στον μεγάλο και τα 2 μικρά (δεν το συνιστώ απαραίτητα) θα καταλάβει τι εννοώ.

Αυτή είναι η Ζωή κύριοι... άλλη μία πουτάνα... όπως η Χαρά και η Ελευθερία. Κάποιος θα φάει πάντα το μάτι του άλλου και ορισμένες φορές αυτό θα γίνει με τον πλέον αποτρόπαιο τρόπο. Και αυτό θα γίνει γιατί έτσι είναι η φύση. Και το μόνο που διαφοροποιεί τον άνθρωπο είναι η ύπαρξη του μυαλού. Που τελικά όμως αντί να το χρησιμοποιεί για να μειώσει τις ανισότητες αναπτύσει τα power relationships, τον individualism, και τον σταρχιδισμό για να μην ξεχνάμε και την νεοελληνική. Ο θεός όμως έδωσε μας ένα τεράστιο όπλο οπότε όταν διαμαρτυρόμαστε για την τύχη μας πρέπει να σκεφτόμαστε σε πόσο πιο πλεονεκτική θέση είμαστε από όλα τα άλλα πλάσματα. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι το μυαλό είναι πάντα αρκετό.

Χαίρομαι που το θέμα του διδακτορικού μου αφορά την διακυβέρνηση και τις ανισότητες μεταξύ των φορέων στις επεκτάσεις του τουρισμού στην Αθήνα. Και φυσικά δεν ρητορεύω ότι η εργασία μου θα αφήσει εποχή ή θα δώσει λύσεις σε αιώνια προβλήματα που προκύπτουν από την έλλειψη παιδείας της Ψωροκώσταινας. Όμως θα διατυπώσω παραστατικά και επιστημονικά την κατάσταση και θα προτείνω θέματα προς συζήτηση. Αυτή είναι η δουλειά των θεωρητικών και για αυτό και τους μισούν τόσο πολλοί οι πρακτικοί. Γιατί δεν τρέχουν σαν τον Βέγγο με τα πόδια αλλά με την σκέψη. Αλλά όσοι νομίζουν ότι αυτό είναι εύκολο πλανώνται πλάνην οικτρά. Απο κει και πέρα το αν θα συζητηθούν τα συμπεράσματα τα δικά μου ή του οποιουδήποτε ερευνητή δεν είναι μόνο πρόβλημα δικό μας.

Ρωτήστε τους τοπικούς φορείς της Κρήτης που ούτε ένας δεν αξίωσε να έρθει στο Συνέδριο....

ΒΑΒΥΛΩΝΑ - ΠΟΥΤΑΝΑ ΓΚΛΑΜΟΥΡΙΑ

ΠΑΝΤΟΥ ΦΩΝΕΣ ΤΡΕΛΕΣ ΧΑΡΕΣ
ΝΥΧΤΑ ΤΑ ΣΤΟΛΙΣΕΣ ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΘΕΣ
ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΜΕ ΣΙΓΟΥΡΙΑ
ΝΑ Σ'ΑΓΚΑΛΙΑΖΟΥΝΕ ΠΟΥΤΑΝΑ ΓΚΛΑΜΟΥΡΙΑ

ΦΩΤΑ ΠΑΝΤΟΥ
ΣΑΝ Τ' ΟΥΡΑΝΟΥ
ΘΟΛΑ ΑΣΤΕΡΙΑ ΚΑΙ ΣΥΝΝΕΦΑ ΚΑΠΝΟΥ
ΠΟΡΤΑ ΚΛΕΙΣΤΗ ΚΑΙ ΟΙ ΦΟΥΣΚΩΤΟΙ
ΝΑ ΣΚΑΝΕ ΜΟΥΡΗ ΚΟΥΝΙΣΤΟΙ ΚΑΙ ΛΥΓΙΣΤΟΙ

ΤΟ ΠΑΡΤΥ ΑΡΧΙΖΕΙ ΠΟΥ ΛΕΣ
ΣΕ ΒΛΕΠΩ ΣΤΗΝ ΟΥΡΑ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ΝΑ ΛΕΣ
ΣΤΗΝ ΓΚΟΜΕΝΙΤΣΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥΠΩΣ ΕΧΕΙΣ ΓΝΩΣΤΟΥΣ
ΚΑΙ ΘΑ ΣΑΣ ΒΑΛΕΙ Ο ΠΟΡΤΙΕΡΗΣ ΠΡΙΝ ΑΠ'ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΜΑ ΟΤΑΝ ΦΤΑΝΕΙΣ ΣΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΔΕΝ ΣΕ ΞΕΡΕΙ ΚΑΝΕΙΣ
ΑΝ ΤΟΥΣ ΚΟΥΝΗΣΕΙΣ ΕΝΑ ΤΑΛΙΡΟ ΕΓΙΝΕΣ ΔΗΜΟΦΙΛΗΣ
ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΜΠΑΙΝΕΙΣ ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΣΕ ΠΙΑΝΕΙ
ΠΟΥΛΑΣ ΤΗ ΜΟΥΡΗ ΣΟΥ ΚΟΝΤΕΥΕΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΣΟΥ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ
ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΓΕΜΑΤΟΣ ΚΑΜΑΡΙ ΣΗΚΩΝΕΙΣ ΧΕΡΙ
ΚΑΙ ΤΟΝ ΒΑRMAN ΧΑΙΡΕΤΑΣ ΑΣ ΜΗΝ ΣΕ ΞΕΡΕΙ
ΣΕ ΧΑΙΡΕΤΑΕΙΤ
TΟΥ ΜΙΛΑΣ Μ'ΑΥΤΟΣ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΝ ΓΚΟΜΕΝΑ ΚΟΙΤΑΕΙ
ΚΑΙ ΑΝΕΒΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΣΟΥ ΓΕΡΝΕΙ
ΝΑ ΚΟΛΛΗΣΕΙ ΤΟΤΕ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΣΟΥ
ΝΑ ΚΟΙΤΑΕΙ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ
ΑΦΟΥ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΓΙΑ ΕΚΕΙ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ
ΖΥΓΩΝΕΙΣ ΤΟΝ DJ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙΣ ΧΟΡΟ
ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΖΗΤΑΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΣΟΥ ΛΕΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΜΩΡΟ
ΚΑΙ ΣΥ ΓΕΛΑΣ, ΜΟΥΡΗ ΠΟΥΛΑΣ,
Ο ΚΕΡΑΤΑΣ...

ΠΑΝΤΟΥ ΦΩΝΕΣ, ΤΡΕΛΕΣ ΧΑΡΕΣ
ΝΥΧΤΑ ΤΑ ΣΤΟΛΙΣΕΣ ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΘΕΣ
ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΜΕ ΣΙΓΟΥΡΙΑ
ΝΑ Σ'ΑΓΚΑΛΙΑΖΟΥΝΕ ΠΟΥΤΑΝΑ ΓΚΛΑΜΟΥΡΙΑ

ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΚΥΛΑΕΙ ΕΤΟΥΤΗ Η ΒΡΑΔΙΑ
ΟΠΩΣ ΕΙΧΕ ΟΝΕΙΡΕΥΤΕΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΒΛΑΚΑΣ ΠΑΙΔΙΑ
ΠΟΛΛΑ ΤΑ ΞΥΔΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΦΗΝΑΚΙΑ
ΚΑΙ Η ΤΕΛΕΙΩΜΕΝΗ ΝΑ ΚΑΡΦΩΝΕΤΑΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΦΛΩΡΑΚΙΑ
ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΑΥΤΟΣ ΟΛΟ ΧΑΡΑ ΝΑ ΓΕΛΑΕΙ
ΚΑΙ ΑΣ ΜΗΝ ΞΕΡΕΙ ΠΩΣ ΤΟΝ ΒΡΗΚΕ ΣΥΜΦΟΡΑ
ΑΠΟ ΑΛΛΟ ΦΛΩΡΟ
ΓΝΩΣΤΟ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΕΝΑ ΜΟΝΤΕΛΟ
ΠΟΥ ΚΟΥΝΙΕΤΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΠΙΑΝΕΙ ΚΑΒΟ ΝΤΟΡΟ

ΜΑ ΔΕΣ Η ΓΚΟΜΕΝΑ ΕΧΕΙ ΤΥΦΛΩΘΕΙ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙ
ΣΤΟΝ ΛΕΛΕΚΟ ΝΑ ΤΗΝ ΠΕΣΕΙ ΝΑ ΧΩΘΕΙ
ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΤΗΝ ΠΙΑΝΕΙ
ΕΝΩ Ο ΑΛΛΟΣ ΤΗΝ ΚΟΙΤΑΕΙ ΚΑΙ ΚΟΝΤΕΥΕΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΥΜΟ ΤΟΥ
ΠΑΕΙ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΟΥ
ΡΕ ΔΕΝ ΤΗΝ ΚΛΕΙΔΩΝΕ Ο ΜΑΛΑΚΑΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΤΟΥ
Μ'ΑΥΤΗ Η ΠΟΥΤΑΝΑ
ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΡΙΣΚΕ ΚΑΙ ΧΩΡΟ
ΝΑ ΞΕΠΕΤΑΓΕ ΑΠΟ ΤΟ ΤΖΑΜΙ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΑΡΚΑΔΟΡΟ
Η ΛΥΣΑΣΜΕΝΗ,
ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ
ΕΝΩ Ο ΒΛΑΚΑΣ ΤΡΙΓΥΡΩ ΑΔΙΚΑ ΡΕ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ
ΓΙΑΤΙ ΣΤΟ CLUB ΑΔΕΡΦΕΣ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΑΓΟΡΙΑ
ΤΙ ΚΙ ΑΝ ΠΑΝ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΦΕΥΓΟΥΝΕ ΧΩΡΙΑ.
==========================================
ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΠΟΠ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΤΟΥ MAD
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΕ ΚΑΤΙ ΨΥΧΕΣ .... ΞΕΡΟΥΝ ΑΥΤΕΣ....