Θλιβερή Αποτίμηση

Ήθελα να προσθέσω κάποια σχόλια στο προηγούμενο ποστ αλλά ψάχνωντας για μια ακόμα παλιότερη καταχώρηση βρέθηκα μπροστά σε ένα εσωτερικό αδιέξοδο.

Το blog δεν έχει την μορφή που θα ήθελα εξαρχής. Και για αυτό φυσικά δεν φταίνε τα μιλιούνια των επισκεπτών όσο το γεγονός ότι έπεσα στην παγίδα που μου έσκαψα ο ίδιος...

Η ιδέα για το blog μου ήρθε σε μια πάρα πολύ άσχημη ψυχολογική στιγμή τον περασμένο Απρίλη... Υποσχέθηκα όμως να μην αφήσω τα άρνητικά vibes μου να σαρώσουν αυτή την πρωτοβουλία... Δυστυχώς απέτυχα. Και πλέον οφείλω να αλλάξω σελίδα...

Ο ιστορικός του μέλλοντος δεν πρόκειται να ασχοληθεί με το παρόν blog αλλά εγώ θέλω εδωπέρα να καταγράφεται ο εαυτός μου όταν είναι σε θέση να πει κάτι αξιόλογο... Αν το blog είναι σε τεράστιο βαθμό απόκρυφη πηγή εκτόνωσης τότε ζήτω που καήκαμε...

Το ύφος θα παραμείνει ίδιο αλλά σχεδόν το 70% των προηγούμενων ποστ σβήστηκε. Ότι κρατήθηκε θεωρώ ότι είναι σε θέση να δώσει μια εικόνα (the best of) απ' ότι προηγήθηκε...

Ζητώ συγνώμη από τον blupeter και τον Jeyto που μαζί με τα ποστ σβήστηκαν και κάποια πετυχημένα σχόλια τους. Αν δεν ήταν αυτοί οι δύο το blog θα είχε κατέβει προ πολλού...

Ξανανεβάζω τον πήχυ γιατί τους τελευταίους μήνες τον κατέβαζα συνεχώς... Άλλα όσοι γνωρίζουν, ξέρουν ότι δεν ήταν μόνο δικό μου σφάλμα...