Monday, July 16, 2007

Φαύλος Κύκλος

Ένα πράγμα που δεν πρόκειται ποτέ να ξεπεράσω, και στο οποίο φοβάμαι πως δεν θα δώσω ποτέ μια αρκετά πειστική ερμηνεία, είναι η τρομακτική ισοπέδωση κάθε έννοιας σοβαρότητας και λογικής στην διερεύνηση φαινομένων και στην αναζήτηση υπευθύνων.

Δεν έχει σημασία αν καίγεται ο τελευταίος πνεύμονας πρασίνου στην Αθήνα, αν χουλιγκάνοι σκοτώνονται μεταξύ τους για μια ιδεολογία χρωμάτων και ατάλαντων ως επί το πλείστον ποδοσφαιριστών, αν μονάχα η Ελληνική κοινότητα ξέρει την έννοια του όρου ΦΥΡΟΜ, αν πεθαίνουν άνθρωποι σε σεισμούς, σε βραχονησίδες, αν, αν, αν....

Πριν λίγο πέθαναν δύο άνθρωποι σαν τα ποντίκια στην φάκα σε ενα δεξαμενόπλοιο στο Πέραμα. Δεν υπήρχαν άδειες ασφαλείας, δεν υπήρχαν έλεγχοι (βάσει ραδιοφωνικών πηγών), μάλλον δεν υπάρχει και τίποτα πέρα της λογικής κορόνα ή γράμματα για τα παιδιά του κατώτερου θεού που κατεβαίνουν στα εφοπλιστικά καζάνια της κολάσεως.

Κάμποσοι άνθρωποι έχουν πεθάνει ή υποστεί ανεπανόρθωτες βλάβες σε διάφορα ατυχήματα – δυστηχήματα τα τελευταία 20 χρόνια στην ναυπικοεπισκευαστική ζώνη Περάματος. Ουπς!!! Πόσα χρόνια καίγονται τα δάση??? Πόσα χρόνια βαυκαλιζόμαστε για το ποια είναι η Ελλάδα, ενώ διπλωματικά παίρνουμε μόνο πίπες από τις ΗΠΑ??? Πόσα χρόνια υπάρχουν ράντζα σε διαδρόμους νοσοκομείων?

Μόνιμη επωδός... Το γαμημένο το κράτος φταίει. Σας βαρέθηκα ρε σούργελα. Εσείς είστε το κράτος. Εσείς ψηφίζετε αυτούς που ψηφίζετε. Εσείς και η τουρκόσπορη κουλτούρα σας που σας καλεί να πηγαίνετε σε κομματικά συνέδρια, να κουνάτε σημαιάκια σε προεκλογικές συγκεντρώσεις, και να έχετε το θράσος να κατηγοράτε την εκάστοτε κυβέρνηση, περιμένωντας η εκάστοτε αντιπολίτευση να γίνει κυβέρνηση για να ξεκαυλώσετε και σεις και τα ρουσφετάκια που έχετε φροντίσει να σχεδιάσετε. Κάποιοι από εσάς είστε επίσης μέλη ενός εκ των εκτενέστερων δημόσιων τομέων αναλογικά στην Ευρώπη. Σταματήστε να μιλάτε για το κράτος λες και είναι μια κακιά μάγισσα ή ένα φάντασμα. Αν το μισείτε τόσο, τότε τουλάχιστον μην επιθυμείτε την διατηρησή του. Αλλά είστε υποκριτές και παρτάκηδες.

Όταν καταλάβουμε ότι οι σχέσεις κράτους – ιδιωτών είναι διεφθαρμένες γιατί εμείς είμαστε βαθιά διεφθαρμένοι (όπως και τεμπελχανάδες), τότε ίσως γίνει κάτι. Αλλά αυτό θέλει αρχίδια και το είδος είναι προς εξαφάνιση στην Ελλάδα.

Υ.Γ: Υπάρχει και τρίτος αγνοούμενος ή νεκρός. Η υστεροφημία των εν λόγω νεκρών δεν θα διαρκέσει πολύ καθώς ο θάνατος αυτός δεν έχει γκλάμουρ .

8 comments:

trying escape the truth said...

Μιλάμε για το κράτος σαν να είναι κάποιος άγνωστος άλλος, ενώ είμαστε εμείς. Εχουμε ότι μας αξίζει τελικά. Χώστα, καλά τα λες

Amon Ra said...

Μονάχα φτηνό μπινελίκι αξίζει για αυτό τον λαό. Και κρατάω το επίπεδο όσο γίνεται...

trying escape the truth said...

Na ippirxe kai epipedo ... Ti na peis k ti na kaneis

Lykmannen said...

Το θέμα είναι το εξής: Η δικιά μας η γενιά θέλει να αλλάξουν τα πράγματα? Γιατί πιστεύω πως πάλι για μειονότητες μιλάμε, κρυμμένες καλά από την πλειονότητα των βολεψάκηδων και συναφών.
Ελπίδα πάντως έχω.

Γιωργος Μανουσακης said...

Το πρόβλημα δεν προέρχεται ούτε από το κράτος, ούτε από τους πολίτες. Το πρόβλημα προέρχεται από το κέρδος, από το κεφάλαιο, από την πείνα κάποιων να αποκτήσουν πιο πολά, πιο πολλλά, πιο πολλά πλούτη αδιαφορώντας αν αυτό κοστίζει τη ζωή κάποιων άλλων. Τα ίδια γίνονται σε ολες τις χώρες του κόσμου. Εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν μόνο και μόνο για να πλουτίζουν κάποιοι λίγοι όλο και πιο πολύ.

Πρόσφατα είδα την ταινία "ματωμένο διαμάντι" που αναφέρεται στους κατευθυνόμενους πολέμους της Αφρικής, πολέμους που υποκινούνται από μεγάλες εταιρίες εμπορίας διαμαντιών για να κρατιέται ακριβή η τιμή των πολύτιμων λίθων.

Amon Ra said...

@lykmannen

Δεν έχω κανένα λόγο να πιστεύω ότι η γενιά μας θέλει να αλλάξουν τα πράγματα. Δεν είναι ότι μας αρέσει εξαρχής η μιζέρια. Είναι ότι μια αλλαγή απαιτεί θυσίες και αυτό απαιτεί διαφορετική νοοτροπία. Αλλά από που να αντλήσει κανείς μια διαφορετική νοοτροπία. Από την οικογένεια, το σχολείο, την τηλεόραση??? Δεν βλέπω φως στην άκρη του τούνελ.

@Γιώργο

Ο Ντι Κάπριο με εξέπληξε ευχάριστα στο ματωμένο διαμάντι. Εννοείται ότι συμφωνώ στην γενική (έστω και απλουστευμένη ορισμένες φορές) κατάσταση παγκοσμίως. Όμως αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα πως μια χώρα πρέπει από μεσαίου τύπου να καταλήξει τριτοκοσμική. Και για τα προβλήματα που αναφέρω η νοοτροπία τω πολιτών είναι το άλφα και το ωμέγα. Το να τα ρίχνεις όλο το φταίξιμο σε μια αφηρημένη έννοια όπως λ.χ ο καπιταλισμός δημιουργεί χειρότερα τέλματα.

Πρώτον επειδή ο καπιταλισμός στον δυτικό κόσμο δεν επιβληθηκε με την βία, αλλά σταδιακά αφομοιώθηξε από τις κοινωνίες σε όλς του τις πτυχές, οικονομία, κοινωνία, καθημερινότηα, κλπ.

Δεύτερον επειδή πολλοί από αυτούς που το 60 και το 70 ωρύονταν κατά του καπιταλισμού κατέληξαν τα μεγαλύτερα διεφθαρμένα καθάρματα. Νομίζω πως το πρόβλημα είναι βαθύτερο και δεν λύνεται με αφορισμούς του οικονομικού συστήματος ή του κράτους.

Pan said...

Έχω την αίσθηση ότι ο Γιώργος Μ. με κάλυψε. Όχι, φυσικά, πως όλοι οι υπόλοιποι είναι παντελώς άμοιροι ευθυνών, μην τρελαθούμε κιόλας.

FuSmOKer said...

Μπράβο Amon!
Πολύ σωστός.