Ερωτική Ραψωδία

Μέσα στην παρακμή που διέπει την Ελληνική τηλεόραση, το σεξ και τα ψέμματα (και γιατί όχι και οι βιντεοταινίες) αποτελούν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για απείρου κάλλους δρώμενα. Αν βάλεις μάλιστα και μια πολιτική δόση μέσα στο σενάριο έχεις χτυπήσει θεαματικότητα μεγαλύτερη και από τον Μικρό Άλεξ (εσύ πέθανες νωρίς...).

Ο Διοικητής του ΙΚΑ (διοικητή έχουν τα μπατσικά αλλά όσο δουλεύει το ένα τόσο δουλεύουν και τα άλλα) απεβίωσε με κάποιον τρόπο επειδή κατά πάσα πιθανότητα ήλθε σε ρήξη με τον επίδοξο και αφιονισμένο κερατά. Ένας 65χρονος μπορεί να καταρρεύσει και χωρίς να χτυπηθεί αλλά δεν με αφορά το κομμάτι αυτό. Ούτε το γεγονός ότι ένα πολιτικό πρόσωπο της εθνικοφρονούσας παράταξης υπέπεφτε σε μοιχεία. Αυτά είναι αστεία πράγματα γιατί όλοι γνωρίζουμε λίγο πολύ ότι οποιος παντρεμένος/η δεν ξενοπήδιέται φέρει στάμπα μαλάκα όπως αυτός που δεν φοροδιαφεύγει, αυτός που δεν μισεί τους αλβανούς κλπ κλπ. Η γκετοποίηση στην Ελληνική κοινωνία είναι σαφώς πιο διακριτική αλλά πολλαπλάσια σε υποκρισία.

Τι ήθελε ο Διοικητής σε τούτο το κονάκι? Να ξεβουλώσει το σωληνάκι? Και τόση τρέλλα ποια τρέχοντας από το ΙΚΑ να πάει σπίτι και μετά στην ερωτική οικοδομή? Ούτε οι πρωτοερωτευμένοι δεν κάνουν έτσι...

Μήπως ο φάκελος, το μπουρνούζι και άλλα σημειολογικά αντικείμενα, που σπερμολάτρες δημοσιογράφοι προσπαθούν να εξιχνιάσουν υιοθετώντας διαλεκτική Σέρλοκ Χολμς με λίγο από Ηρακλή Πουαρό, κρύβουν το δέντρο από το δάσος. Είχε καπνίσει όλη την πίπα ή όχι? Δεν ξέρω αλλά αν ήμουν διοικητής του ΙΚΑ φαντάζομαι ότι θα ήθελα να είχα άπειρες γκόμενες για να ξεχνάω τον ρόλο μου. Αν ήμουν τίμιος για να ξεχνάω που έμπλεξα. Αν όχι, για να πνίγω την αδυναμία μου.

Μήπως ο έρωτας ήτο Πλατωνικός?? Κάποιοι έχουν απλά ξεχάσει αυτού του είδους την απιστία... Δεν ξέρω για σας αλλά το εξωγαμιαίο σεξ δεν νομίζω ότι είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για μια σχέση ή ένα γάμου.... ΜΗΝ ΠΑΡΕΞΗΓΗΘΩ... Δεν λέω ότι δεν είναι πρόβλημα... Αλλά δεν είναι το μεγαλύτερο. Και το κατάλαβα μια φορά και έναν καιρό που έκανα έρωτα.

Εκεί που παρέδιδα επιεικώς μαθήματα σεναριακού επιπέδου (χειροκρότημα) πέτυχα (έτσι νομίζω τουλάχιστον) την ολοκλήρωση της συντρόφου μου. Η γυναικεία ολοκλήρωση συνοδεύεται από κάποιες ενδείξεις, μία εκ των οποίων λατρεύω, αλλά ας μην ξεφεύγω. Η προσωπική μου αυταρέσκεια ήταν αυξημένη αλλά για αρκετή ώρα παρατηρούσα την κοπέλα μου. Πάντα μετά το σεξ έχω πολυλογία και βγάζω λόγους βαρυσήμαντους. Λέγοντας περί της αξίας που είχε η Κβαντική θεωρία στην τεχνική που ακολούθησα και αναμειγνύοντας κάποιες σάλτσες φυσικής, Αριστοτελικής φιλοσοφίας και καταλήγωντας στον Νεύτωνα και στον Πύργο της Πίζας η κοπέλα μου πέθανε στα γέλια και ας έλεγα μαλακίες.

Εκείνη την ώρα το γέλιο της και η ευεξία της οφειλόταν και στην σωματική της διάθεση. Οκ. Αλλά όταν κάποιος σου γελάει με οτιδήποτε του λες τότε έχεις κερδίσει το μυαλό του. Αν ήμουν για πάντα με αυτή την κοπέλα δεν θα με ανησυχούσε περισσότεροτο το ενδεχόμενο να τελείωσει με κάποιον άλλο (ΟΧΙ ΟΤΙ ΘΑ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ - ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ ΚΑΙ ΓΚΑΟΥ ΤΟ ΜΠΛΟΓΚ). Αυτό που πραγματικά θα με ανησυχούσε θα ήταν αν έδινε ένα παρόμοιο γέλιο σε κάποιον άλλο γιατί πλέον δεν θα ήταν δική μου....

Και επειδή ο διοικητής δεν μου έκανε για Πήτερ Νορθ (ήμαρτον τι γράφω σήμερα) θέτω απλά και μια λιγότερο τραγελαφική εκδοχή. Τώρα βέβαια ο διοικητής μπορεί να πήγε να εισπράξει τα κοινόχρηστα (αγαπημένη φαντασίωση) ή να παραδώσει τα εναπομείναντα ένσημα...

Μοιχοί, αλιβάνιστοι, θύματα παιδεραστίας, 14χρονοι αντιεξουσιαστές με μολότοφ στα χέρια.

Το ψηφιδωτό της τηλεοπτικής παράνοιας χωράει κάθε πικραμένο. Και ως αμιγώς σοσιαλιστικό δεν χαμπαριάζει σε αστικές διαφορές. Ο 14χρονος αντιεξουσιαστής με την μολότοφ μπορεί να έριχνε καμία μολότοφ στα γραφεία του ΙΚΑ, με τον διοικητή να δραπετεύει με το ελικόπτερο των αδελφών Παλαιοκώστα και να πετάνε μαζί στους ουρανούς για να βρουν τον μικρό Άλεξ...

Μακρια από την ένοχη μαλακία...

Επιμύθιο: Κάθε πίπα πρέπει να τελειώνει