Καράβια αλήτες μας σφύριξαν κάτι,
μας είπαν ελάτε, μας κλείσαν το μάτι,
μπροστά μας περνάνε και δε σταματάνε,
τα άσπρα πανιά τους δεν ήταν για μας...
Στο 'να μου χέρι το τσιγάρο,
μοιάζει με, μοιάζει με χαμένο φάρο,
κι άμα θα σβήσει, θά 'ρθει μπόρα,
σχόλασε, σχόλασε το γλέντι τώρα...
Καράβια περάσαν, χαθήκαν στα βάθη,
γιατί μας γελάσαν κανείς δε θα μάθει,
ανάποδη μέρα, τα τράβηξε πέρα,
σ' αυτό το λιμάνι δεν φεύγει κανείς...
Στο 'να μου χέρι το τσιγάρο,
μοιάζει με, μοιάζει με χαμένο φάρο,
κι άμα θα σβήσει, θά 'ρθει μπόρα,
σχόλασε, σχόλασε το γλέντι τώρα,
σχόλασε, σχόλασε το γλέντι τώρα...
Μάνος Λοΐζος
Friday, March 14, 2008
Monday, September 17, 2007
Friday, August 31, 2007
Αν Ξαναέρθουν Εδώ....
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=752326
Half the people read the papers
Read them good and well
Pretty people, nervous people
People have got to sell
News you have to sell
Look, my eyes are just holograms
Look, your love has drawn red from my hands
From my hands you know you'll never be
More than twist in my sobriety
(Tanita Tikaram: Twist in my sobriety)
Half the people read the papers
Read them good and well
Pretty people, nervous people
People have got to sell
News you have to sell
Look, my eyes are just holograms
Look, your love has drawn red from my hands
From my hands you know you'll never be
More than twist in my sobriety
(Tanita Tikaram: Twist in my sobriety)
Tuesday, August 28, 2007
Monday, August 27, 2007
Εγερτήριο
Τώρα που η καταστροφή τα άγγιξε όλα μήπως ήρθε η ώρα να τελειώνει ενα παραμύθι?
εν μιλάω για την ασύμμετρη απειλή. Αυτό βάζει την συνωμοσιολογία επίσημα στην ζωή μας και μεταφέρει την ιστορικοπολιτική ανάλυση σε ένα νέο επίπεδο.
Εκτός και αν οι drug dealers & suppliers του εξωτερικού δεν άντεχαν άλλον τον διεθνή ανταγωνισμό του καλαμάτα-ηλεία stuff...
Μιλάω για το κάλλος της προεκλογικής περιόδου.
Δεν είναι αυτός ο λαός ώριμος για ένα βαρύ χτύπημα. Με γεια του με χαρά του.
Αλλά στα βιολογικά και οικολογικόπολιτιστικά πτώματα, καλύτερα να μειώσετε τα μπάτζετ του νοθευμένου μάρκετινγκ.
Πρώτον, βγάλτε την Πελοπόννησο από τις περιοδείες σας. Σημαντικό κόστος που γλυτώνετε μαζί με τα στουπιά που μπορεί να σας πετάνε... Ξαναναμέννα
Στο όνομα της σεμνότητας και της ταπεινότητας επιχειρηματολογήστε με σαφήνεια (πως τα λέω!!!!) και όχι με εντυπωσιασμούς.
60 + αδικοχαμένοι συνιστούν να μην παίζετε άλλο με την θλίψη μας.
Και (άκου τώρα) μοιράστε τους προεκλογικούς μποναμάδες σε αυτούς που έχουν ανάγκη. Να δω το ΚΚΕ και την εκκλησία να τσακώνονται για ποιος έκανε την μεγαλύτερη δωρεά και να γίνω βουδιστής μετά.
ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ ΠΩΣ Η ΗΓΕΜΟΝΙΑ ΔΙΑΤΗΡΕΙΤΑΙ ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΚΟΡΟΙΔΕΥΕΙΣ ΚΑΤΑΜΟΥΤΡΑ (ΑΛΛΑ ΤΕΧΝΗΕΝΤΩΣ) ΤΟΝ ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΥΠΟΔΕΕΣΤΕΡΟ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑ...
ΔΩΣΤΕ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΝΙΩΘΕΤΕ. Ο ΛΑΟΣ ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΙΚΑΝΟΣ ΝΑ ΣΑΣ ΑΠΟΡΡΙΨΕΙ. ΑΛΛΑ ΠΕΤΑΞΤΕ ΤΟΥ ΜΙΑ ΤΣΙΠΟΥΡΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΞΕΧΑΣΕΙ ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ ΤΟΝ ΤΙΤΑΝΙΚΟ ΤΟΥ.
ΠΑΛΙ ΜΕ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΚΑΙΡΟΥΣ, ΠΑΛΙ ΔΙΚΑ ΣΑΣ ΘΑ ΝΑΙ
ΚΑΙ ΕΞΗΓΗΣΤΕ ΜΑΣ, ΑΝ ΔΕΝ ΞΕΝΕΡΩΣΕΤΕ ΜΕ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ, ΓΙΑΤΙ Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΦΙΛΙΑΣ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ (ΣΗΡΙΑΛ ΤΟΥ ΚΩΛΟΥ, ΓΙΟΥΡΟΒΥΖΙΩΝ, ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΕ ΣΕΙΣΜΟΥΣ, ΣΙΩΠΗΡΗ ΣΤΗΡΗΞΗ ΣΤΗΝ ΕΝΤΑΞΙΑΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ) ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΗ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΙΩΣΕΤΕ ΤΙΣ ΑΓΟΡΕΣ ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΕΤΕ ΤΗΝ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΙΚΗ?
Εντάξει, το παράκανα. Κάντε το πρώτο τουλάχιστον. Αν κάνατε το δεύτερο, η Ελλάδα δεν θα ήταν η Ελλάδα και εγώ θα ήμουν το δεξί βυζί της Ανν Νίκολ Σμιθ.
ΚΑΝΤΕ ΤΟ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΑΣ ΚΑΛΟ, ΟΧΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ.
ΑΛΛΑ ΣΕΒΑΣΤΕΙΤΕ ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΠΟΥ ΕΣΕΙΣ ΣΚΟΤΩΣΑΤΕ
ΕΚΤΟΣ ΑΝ ΤΑ ΓΚΑΖΑΚΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΤΟΥΠΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΡΑΝΣΦΟΡΜΕΡΣ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ
ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΑ
εν μιλάω για την ασύμμετρη απειλή. Αυτό βάζει την συνωμοσιολογία επίσημα στην ζωή μας και μεταφέρει την ιστορικοπολιτική ανάλυση σε ένα νέο επίπεδο.
Εκτός και αν οι drug dealers & suppliers του εξωτερικού δεν άντεχαν άλλον τον διεθνή ανταγωνισμό του καλαμάτα-ηλεία stuff...
Μιλάω για το κάλλος της προεκλογικής περιόδου.
Δεν είναι αυτός ο λαός ώριμος για ένα βαρύ χτύπημα. Με γεια του με χαρά του.
Αλλά στα βιολογικά και οικολογικόπολιτιστικά πτώματα, καλύτερα να μειώσετε τα μπάτζετ του νοθευμένου μάρκετινγκ.
Πρώτον, βγάλτε την Πελοπόννησο από τις περιοδείες σας. Σημαντικό κόστος που γλυτώνετε μαζί με τα στουπιά που μπορεί να σας πετάνε... Ξαναναμέννα
Στο όνομα της σεμνότητας και της ταπεινότητας επιχειρηματολογήστε με σαφήνεια (πως τα λέω!!!!) και όχι με εντυπωσιασμούς.
60 + αδικοχαμένοι συνιστούν να μην παίζετε άλλο με την θλίψη μας.
Και (άκου τώρα) μοιράστε τους προεκλογικούς μποναμάδες σε αυτούς που έχουν ανάγκη. Να δω το ΚΚΕ και την εκκλησία να τσακώνονται για ποιος έκανε την μεγαλύτερη δωρεά και να γίνω βουδιστής μετά.
ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ ΠΩΣ Η ΗΓΕΜΟΝΙΑ ΔΙΑΤΗΡΕΙΤΑΙ ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΚΟΡΟΙΔΕΥΕΙΣ ΚΑΤΑΜΟΥΤΡΑ (ΑΛΛΑ ΤΕΧΝΗΕΝΤΩΣ) ΤΟΝ ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΥΠΟΔΕΕΣΤΕΡΟ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑ...
ΔΩΣΤΕ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΝΙΩΘΕΤΕ. Ο ΛΑΟΣ ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΙΚΑΝΟΣ ΝΑ ΣΑΣ ΑΠΟΡΡΙΨΕΙ. ΑΛΛΑ ΠΕΤΑΞΤΕ ΤΟΥ ΜΙΑ ΤΣΙΠΟΥΡΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΞΕΧΑΣΕΙ ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ ΤΟΝ ΤΙΤΑΝΙΚΟ ΤΟΥ.
ΠΑΛΙ ΜΕ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΚΑΙΡΟΥΣ, ΠΑΛΙ ΔΙΚΑ ΣΑΣ ΘΑ ΝΑΙ
ΚΑΙ ΕΞΗΓΗΣΤΕ ΜΑΣ, ΑΝ ΔΕΝ ΞΕΝΕΡΩΣΕΤΕ ΜΕ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ, ΓΙΑΤΙ Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΦΙΛΙΑΣ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ (ΣΗΡΙΑΛ ΤΟΥ ΚΩΛΟΥ, ΓΙΟΥΡΟΒΥΖΙΩΝ, ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΕ ΣΕΙΣΜΟΥΣ, ΣΙΩΠΗΡΗ ΣΤΗΡΗΞΗ ΣΤΗΝ ΕΝΤΑΞΙΑΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ) ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΗ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΙΩΣΕΤΕ ΤΙΣ ΑΓΟΡΕΣ ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΕΤΕ ΤΗΝ ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΙΚΗ?
Εντάξει, το παράκανα. Κάντε το πρώτο τουλάχιστον. Αν κάνατε το δεύτερο, η Ελλάδα δεν θα ήταν η Ελλάδα και εγώ θα ήμουν το δεξί βυζί της Ανν Νίκολ Σμιθ.
ΚΑΝΤΕ ΤΟ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΑΣ ΚΑΛΟ, ΟΧΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ.
ΑΛΛΑ ΣΕΒΑΣΤΕΙΤΕ ΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΠΟΥ ΕΣΕΙΣ ΣΚΟΤΩΣΑΤΕ
ΕΚΤΟΣ ΑΝ ΤΑ ΓΚΑΖΑΚΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΤΟΥΠΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΡΑΝΣΦΟΡΜΕΡΣ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ
ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΑ
Saturday, August 25, 2007
Ιμπραήμ
Κρίμα το προηγούμενο ποστ.
Χάθηκε μέσα στους θρήνους των καμμένων.
Στον εγκέφαλο ή στην ψυχή δεν εχει σημασία.
Ούτε οι 15-16, όσοι σκοτώθηκαν τελοσπάντων.
Διάβασα διάφορα γλαφυρά στα ελληνικά σαιτ.
"Το κόλπο το έκανε ο Λαλιώτης", Γαλάζια Ψυχοπάθεια
"Το κόλπο θα έπρεπε να το κάνει ο Λαλιώτης", Πράσινος Ρεαλισμός
"Τα όμορφα χωριά όμορφα καίγονται", Ο Έλληνας είναι Σινεφίλ
"Όσα δεν έκαψε ο Ιμπραήμ, τα κάψαμε εμείς", Και Ιστοριοδίφης ενίοτε
"Την Κυριακή στο Ντέρμπι όλα θα έχουν ξεχαστεί", Της Σχολής Του Κριτικού Ρεαλισμού... Προσυπογράφω, αν και το είχα παίξει όβερ από προχθές.
Κάποιοι πολιτικοί δάκρυσαν έμαθα. Σφουγγίστε τα δάκρυα καλόπαιδα.
Δεν είστε υπεύθυνοι που 10 εκατομμύρια ρουφιάνοι δεν σέβονται τον εαυτό τους και την χώρα που τους φιλοξενεί.
Σημειώστε στα κιτάπια των στρατηγικών σας, να νομιμοποιήσετε αυθαίρετα στις τωρινές καμμένες περιοχές μετά από 4 χρόνια, ενόψει των επόμενων εκλογών.
Εκτός από το να σας δώσουν σταυρό, θα σας πάρουν και ένα ξεγυρισμένο τσιμπούκι.
Αυτή είναι η μοίρα των λαών που εκτός από παιδεία, δεν είχαν την τιμή να γνωρίζουν τις έννοιες κουλτούρα-αυτοσεβασμός-αλληλεγγύη.
Νέοι, Νέες, Μεσήλικες, Παπούδες, Γιαγιάδες, Πατεράδες, Μανάδες, Αδέλφια, Αλήτες, Πουλιά.
Ρουφιάνοι, Αβανταδόροι, Λαμόγια, Κλικαδόροι, Ρεμάλια, Καταχραστές, Σπιούνοι.
Τα πουλιά πεθαίνουν τραγουδώντας, οι υπόλοιποι θα κλαφτείτε από τα φαντάσματα της ρουφιανιάς που θα σας συντροφεύουν αιώνια.
ΚΡΙΜΑ ΠΟΥ ΣΤΟ ΝΤΕΡΜΠΥ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΠΑΔΟΙ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ, ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΣΤΟΙΧΗΜΑΤΙΖΑ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΤΗΡΗΘΕΙ ΟΧΙ ΕΝΟΣ ΛΕΠΤΟΥ, ΟΥΤΕ 10 ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΩΝ ΣΙΓΗ...
ΤΩΡΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑ 10%...
Χάθηκε μέσα στους θρήνους των καμμένων.
Στον εγκέφαλο ή στην ψυχή δεν εχει σημασία.
Ούτε οι 15-16, όσοι σκοτώθηκαν τελοσπάντων.
Διάβασα διάφορα γλαφυρά στα ελληνικά σαιτ.
"Το κόλπο το έκανε ο Λαλιώτης", Γαλάζια Ψυχοπάθεια
"Το κόλπο θα έπρεπε να το κάνει ο Λαλιώτης", Πράσινος Ρεαλισμός
"Τα όμορφα χωριά όμορφα καίγονται", Ο Έλληνας είναι Σινεφίλ
"Όσα δεν έκαψε ο Ιμπραήμ, τα κάψαμε εμείς", Και Ιστοριοδίφης ενίοτε
"Την Κυριακή στο Ντέρμπι όλα θα έχουν ξεχαστεί", Της Σχολής Του Κριτικού Ρεαλισμού... Προσυπογράφω, αν και το είχα παίξει όβερ από προχθές.
Κάποιοι πολιτικοί δάκρυσαν έμαθα. Σφουγγίστε τα δάκρυα καλόπαιδα.
Δεν είστε υπεύθυνοι που 10 εκατομμύρια ρουφιάνοι δεν σέβονται τον εαυτό τους και την χώρα που τους φιλοξενεί.
Σημειώστε στα κιτάπια των στρατηγικών σας, να νομιμοποιήσετε αυθαίρετα στις τωρινές καμμένες περιοχές μετά από 4 χρόνια, ενόψει των επόμενων εκλογών.
Εκτός από το να σας δώσουν σταυρό, θα σας πάρουν και ένα ξεγυρισμένο τσιμπούκι.
Αυτή είναι η μοίρα των λαών που εκτός από παιδεία, δεν είχαν την τιμή να γνωρίζουν τις έννοιες κουλτούρα-αυτοσεβασμός-αλληλεγγύη.
Νέοι, Νέες, Μεσήλικες, Παπούδες, Γιαγιάδες, Πατεράδες, Μανάδες, Αδέλφια, Αλήτες, Πουλιά.
Ρουφιάνοι, Αβανταδόροι, Λαμόγια, Κλικαδόροι, Ρεμάλια, Καταχραστές, Σπιούνοι.
Τα πουλιά πεθαίνουν τραγουδώντας, οι υπόλοιποι θα κλαφτείτε από τα φαντάσματα της ρουφιανιάς που θα σας συντροφεύουν αιώνια.
ΚΡΙΜΑ ΠΟΥ ΣΤΟ ΝΤΕΡΜΠΥ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΠΑΔΟΙ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ, ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΣΤΟΙΧΗΜΑΤΙΖΑ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΤΗΡΗΘΕΙ ΟΧΙ ΕΝΟΣ ΛΕΠΤΟΥ, ΟΥΤΕ 10 ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΩΝ ΣΙΓΗ...
ΤΩΡΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑ 10%...
Friday, August 24, 2007
Sunny Afternoon
Ανέκαθεν θεωρούσε το τέλος της Παρασκευής ως το παραγωγικότερο σημείο μιας εβδομάδας. Δεν είχε να κάνει τόσο με το άγχος της διεκπεραίωσης εκκρεμοτήτων σχετικές με την έναρξη της νέας εβδομάδας. Είχε να κάνει με την απόλαυση του να παρατηρείς το ονειρικό κάλεσμα του σαββατοκύριακου για όσους βρίσκονταν γύρω του. Και να δουλεύεις απολαμβάνωντας στο φινάλε πια, την νεκρική σιγή.
Βιαστικές συνομιλίες ανά πόδας ενώ όλες τις άλλες μέρες υπάρχει άπλετος και άπλυτος χρόνος για καθιστό chit chat. Η γραμματεία εγκαταλελειμέννη από τις 15.30 με ορατή την κυματική βουή των επευφημιών της καρέκλας, καθότι το χοντρό μπαούλο που την κρύβει τον υπόλοιπο καιρό πάει να κυνηγήσει θηράματα για τροφή. Και τελικά, οι σημειώσεις ακατάστατες πάνω στα γραφεία, σαν να αφέθηκαν μεσούσις μιας εκκένωσης πυρκαγιάς. Κάποιοι δεν είχαν τ0 κουράγιο ούτε να παν μέχρι την κουζίνα να ξεπλύνουν μισοτελειωμένους καφέδες και τσάγια.
Απολάμβανε μέσα σε νεκρική σιγή το μεγαλείο της αποσύνθεσης και δίχως άλλο όφειλε να αναρωτηθεί. Γιατί αντί να συμμετέχει και εκείνος στο αϊντε ντε, σπαταλούσε συνειδητά τα λεπτά εργασιακής απελευθέρωσης? Η δουλειά του βέβαια δεν είχε ακριβώς τον χαρακτήρα οχταώρου. Υπήρχαν μέρες όπου η δουλειά συνεχιζόταν επί 24ώρου και άλλες όπου η δουλειά απουσίαζε εντελώς από το ρεπερτοριό του. Παρόλα αυτά το απόγευμα της Παρασκευής διατηρούσε μια σειρά συμβολισμών.
Αναρωτήθηκε για ένα λεπτό και μετά επαναστάτησε μέσα του. Είχε μπει πάλι στην λούμπα να ψάχνει να εξηγήσει όχι τα ανεξήγητα, αλλά όσα δεν υπήρχε λόγος να εξηγηθούν. Τουλάχιστον αν έμπαινε στο τρυπάκι αυτό, ας το έκανε για ουσιαστικά διλήμματα. ΄
Φεριππήν, πως να εξηγήσει σε μια σειρά ανθρώπων πως φτάνοντας κοντά 30 είχε αποκτήσει διάφορα εφόδια αλλά όχι αρκετά χρήματα για να συμμετέχεις ισότιμα στο lifestyle τους. Αν αυτό τον ενδιέφερε βέβαια? Η αν τον ενδιέφεραν κάποια ελάχιστα στοιχεία του, για τα οποία όμως αρνιότανν να εμπλακει στο γενικότερο λούκι? Η από μια άλλη οπτική, πως να εξηγήσει ότι η θεωρητική γνώση, αν και απέχει πολύ από την πρακτική πραγματικότητα, εντούτοις τον βοηθούσε να ερμηνεύει γεγονότα και να εκτιμά καταστάσεις. Δινωντάς του τελικά την αυτοπεποίθηση να κοιτά κατάματα και τις δικές του ενέργειες και να τις κρίνει, είτε θετικά είτε αρνητικά.
Μαλακίες, όχι μόνο κανένας δεν ενδιαφέρεται για τέτοιες αμπελοφιλοσοφίες παρασκεύη απόγευμα, αλλά κυρίως κατέστρεφε την απόλαυση που έβρισκε σε αυτή την νεκρική σιγή. Επέστρεψε σε αυτή χωρίς πολλά πολλά.
Η κοινωνική δομή του Σαββατοκύριακου κάποτε θα τον άγγιζε. Και τότε θα ζήλευει όσους θα έχουν το προνόμιο να τον κοιτάνε στωικά, δίχως τίποτα να τους κυνηγά, όσο εκείνος θα παλεύει με τον χρόνο. Και τότε καλό θα είναι να θυμάται πως όταν είχε εκείνος την αντίστοιχη ευκαιρία, δεν την σπαταλούσε με ανούσιες σκέψεις. Αλλά την απολάμβανε, lazing on a sunny afternoon.
My girlfriend's gone off with my car
And gone back to her ma and pa
Tellin' tales of drunkenness and cruelty
While I'm sittin' hereSippin' at my ice-cool beer
Lazin on a sunny afternoon
Help me, me help me, help me sail away
Well, give me two good reasons why I oughta stay
And I love to live so pleasantly
Live this life of luxury
Lazin' on a sunny afternoon
In the summertime
----------------------
Kinks (Sunny Afternoon)
Βιαστικές συνομιλίες ανά πόδας ενώ όλες τις άλλες μέρες υπάρχει άπλετος και άπλυτος χρόνος για καθιστό chit chat. Η γραμματεία εγκαταλελειμέννη από τις 15.30 με ορατή την κυματική βουή των επευφημιών της καρέκλας, καθότι το χοντρό μπαούλο που την κρύβει τον υπόλοιπο καιρό πάει να κυνηγήσει θηράματα για τροφή. Και τελικά, οι σημειώσεις ακατάστατες πάνω στα γραφεία, σαν να αφέθηκαν μεσούσις μιας εκκένωσης πυρκαγιάς. Κάποιοι δεν είχαν τ0 κουράγιο ούτε να παν μέχρι την κουζίνα να ξεπλύνουν μισοτελειωμένους καφέδες και τσάγια.
Απολάμβανε μέσα σε νεκρική σιγή το μεγαλείο της αποσύνθεσης και δίχως άλλο όφειλε να αναρωτηθεί. Γιατί αντί να συμμετέχει και εκείνος στο αϊντε ντε, σπαταλούσε συνειδητά τα λεπτά εργασιακής απελευθέρωσης? Η δουλειά του βέβαια δεν είχε ακριβώς τον χαρακτήρα οχταώρου. Υπήρχαν μέρες όπου η δουλειά συνεχιζόταν επί 24ώρου και άλλες όπου η δουλειά απουσίαζε εντελώς από το ρεπερτοριό του. Παρόλα αυτά το απόγευμα της Παρασκευής διατηρούσε μια σειρά συμβολισμών.
Αναρωτήθηκε για ένα λεπτό και μετά επαναστάτησε μέσα του. Είχε μπει πάλι στην λούμπα να ψάχνει να εξηγήσει όχι τα ανεξήγητα, αλλά όσα δεν υπήρχε λόγος να εξηγηθούν. Τουλάχιστον αν έμπαινε στο τρυπάκι αυτό, ας το έκανε για ουσιαστικά διλήμματα. ΄
Φεριππήν, πως να εξηγήσει σε μια σειρά ανθρώπων πως φτάνοντας κοντά 30 είχε αποκτήσει διάφορα εφόδια αλλά όχι αρκετά χρήματα για να συμμετέχεις ισότιμα στο lifestyle τους. Αν αυτό τον ενδιέφερε βέβαια? Η αν τον ενδιέφεραν κάποια ελάχιστα στοιχεία του, για τα οποία όμως αρνιότανν να εμπλακει στο γενικότερο λούκι? Η από μια άλλη οπτική, πως να εξηγήσει ότι η θεωρητική γνώση, αν και απέχει πολύ από την πρακτική πραγματικότητα, εντούτοις τον βοηθούσε να ερμηνεύει γεγονότα και να εκτιμά καταστάσεις. Δινωντάς του τελικά την αυτοπεποίθηση να κοιτά κατάματα και τις δικές του ενέργειες και να τις κρίνει, είτε θετικά είτε αρνητικά.
Μαλακίες, όχι μόνο κανένας δεν ενδιαφέρεται για τέτοιες αμπελοφιλοσοφίες παρασκεύη απόγευμα, αλλά κυρίως κατέστρεφε την απόλαυση που έβρισκε σε αυτή την νεκρική σιγή. Επέστρεψε σε αυτή χωρίς πολλά πολλά.
Η κοινωνική δομή του Σαββατοκύριακου κάποτε θα τον άγγιζε. Και τότε θα ζήλευει όσους θα έχουν το προνόμιο να τον κοιτάνε στωικά, δίχως τίποτα να τους κυνηγά, όσο εκείνος θα παλεύει με τον χρόνο. Και τότε καλό θα είναι να θυμάται πως όταν είχε εκείνος την αντίστοιχη ευκαιρία, δεν την σπαταλούσε με ανούσιες σκέψεις. Αλλά την απολάμβανε, lazing on a sunny afternoon.
My girlfriend's gone off with my car
And gone back to her ma and pa
Tellin' tales of drunkenness and cruelty
While I'm sittin' hereSippin' at my ice-cool beer
Lazin on a sunny afternoon
Help me, me help me, help me sail away
Well, give me two good reasons why I oughta stay
And I love to live so pleasantly
Live this life of luxury
Lazin' on a sunny afternoon
In the summertime
----------------------
Kinks (Sunny Afternoon)
Subscribe to:
Posts (Atom)
